Bratislava
Afgelopen nacht heeft de boot de grens naar Slowakije gepasseerd en nu zijn we in de haven van de hoofdstad, Bratislava. Ondanks de verwachting is het rustig verlopen en toch goed kunnen slapen. Misschien toch een kwestie van gewenning. Het verblijf is maar kort want om 13:00 uur gaat het weer verder over de Donau naar Boedapest. Vanaf 09:00 is een stadswandeling geregeld met een lokale gids waarna het kleine gezelschap zich in de schaduw vermaakt met een drankje. Het is vandaag wederom erg warm, rond de 35°. Maar de luchtvochtigheid is niet erg hoog en dat scheelt. Tijdig voor de lunch zijn we weer aan boord. Na de lunch nemen we een paar rust uurtjes in de heerlijke koele omgeving van de kajuit. Op of nabij de grens met Hongarije passeren we een grote sluis waar ook een waterkracht centrale aan gekoppeld is. De Donau is hier erg breed en we zien vele ganzen.
Vandaag in snoei heet Wenen
Ja, je leest het goed, het is vandaag snoeiheet met meer dan 34°. Hoewel het valt toch wel mee want de vochtigheid is betrekkelijk laag. We doen het ermee dus. De nacht was rustig, tegen middernacht meerde de boot aan tegen de Handelskai recht tegenover het UNO centrum. Er liggen al een tiental boten. We gaan met bussen naar de stad voor een verkennings toer. In het centrum worden we gedropt en gaan verder lopend richting Stephans Dom. Onderweg worden we via een "oortje" over van alles en nog meer geïnformeerd. Met ons kleine groepje pikken we een terras. Dat gaat niet zomaar, we zijn met zeven en de terrassen zijn al aardig vol of nog niet open. Hierna gaat ieder koppel zijn eigen weg en wij gaan na een bezoekje aan de Dom op zoek naar het Albertina museum. Vorig jaar hebben we dat gemist. Tegen elf uur zijn we er. Wij gauw de lift in om vanaf de bovenste verdieping weer af te dalen. Je gelooft het niet maar we zaten met zes personen zeker 45 minuten opgesloten in een lift die plots dienst weigerde. Gelukkig zaten we samen met twee technici van het museum in de lift en die stelden ons gerust zodat iedereen kalm bleef. Die technici wisten hoe ze alarm moesten slaan. Maar zij hadden ook de sleutel bij zich om de deur aan de buitenkant open te kunnen maken. Via hun telefoon lukte het om dat via de brandweer voor elkaar te krijgen. Ondertussen liep de temperatuur wel aardig op. Een van de gasten was een oudere dame met rollator. Tegen twaalf uur kwam de bevrijding. Een beetje beduusd begon het genieten van schilderijen van grote meesters zoals Monet, Delveau en Picasso en vele ander tijdgenoten. Een etage lager iets totaal anders; foto collages die het leven in Amerikaanse steden weergeven rond de vijftiger en zestiger. Wel een hele overgang maar heel boeiend. Na wat genuttigd te hebben, tegen een gevoelsmatige "hoofdprijs" zochten we de metro op richting boot. Dat ging allemaal prima tot aan de Donau want vermoedelijk had iemand het aanwijsbordje verdraaid waardoor we terecht kwamen bij aanlegplek 1 in plaaats van 9. Dat betekent wel meer dan een kilometer in bloedhitte je weg zoeken. Het zat niet allemaal mee vandaag, maar we hebben met volle teugen kunnen genieten. Vanavond sluiten we af met een klassiek concert. Daarover later meer dus.
Avondconcert
Zoals in ons eerdere bericht aangegeven hebben wij afgelopen avond een concert gereserveerd. Eigenlijk geen idee wat er precies uitgevoerd zou worden lieten we ons maar verrassen. En dat viel niet tegen. Het orkest bestaat uit 13 personen onder leiding van de concertmeester. Een piano, drie blazers, een slagwerker, een cello en violen. Muziek van Straus, Mozart en Léhar werd te n gehore gebracht. Daarbij heel mooi ballet door een formidabel ballet koppel afgewisseld met twee mooie stemmen, alt en tenor. We zijn er met de bus naar toegebracht en ook weer opgehaald. De uitvoering vond plaats in Hübner Kursalon in het Stadtpark. Na aankomst op de boot werd een snack en drankje aangeboden. Tegen middernacht vertrekt de boot richting Bratislava waar die morgen rond vijf uur aan zal komen. Dus dat wordt vermoedelijk een onrustige nacht.
Melk?
Ja, je ziet het goed; Melk, de mooie historische stad aan de Donau. Bekend om zijn benedictijner klooster ook wel Stift Melk genoemd. Na het ontbijt brengt een bus ons naar de ingang waar we opgewacht worden voor een uitgebreide wandeling met uitleg door een reisleidster van oostenrijkse origine die bijna perfect en accentloos nederlands spreekt. Door prachtige zalen van keizerlijke verblijven komen we in de kerk waar woorden tekort schieten om de schoonheid uit te kunnen drukken. Helaas is foto's maken niet toegestaan. Ik zal proberen enkele foto's van de website te plukken. Na de rondleiding vermaken we ons op het terras onder het genot van koffie met een op Sacher Trote lijkende versnapering. Rond het middag uur komen we weer op de boot voor de lunch. Iedereen is ingedeeld op een vaste plek aan dezelfde tafel gedurende de hele reis. Onze tafel omvat vier koppels en een alleen reizende dame. Twee van deze stellen kennen we nog van de vorige reis in Portugal. Het klikte meteen en we trekken vaak gezamenlijk op. De totale groep is ongeveer 135 personen waarvan het meerendeel Franstaligen. Het omroepen gebeurt dan ook tweetalig en soms wat verwarrend. Na de lunch genieten we op het zonnedek van de omgeving waar we doorheen varen op weg naar Wenen. Daar komen we dan tegen middernacht aan. Dat is wel prettig want onze kajuit is juist achteraan pal boven de motoren en dat krijg je onwillekeurig mee, dus minder goede nachtrust.We varen door een de vele sluizen in de Donau, best wel spectaculair met links en rechts veel wijnteelt. Muziekkenner Joost Galema geeft voor de Nederlandse gasten muzikale uitleg. De Franstaligen krijgen andere presentatie. Na de uitleg over de dag van morgen volgt het uitgebreide diner, ditmaal niet in gala. Morgen krijgen we eerst een rondtoer door Wenen waarna wij tweetjes op eigen gelegenheid in de stad blijven. In de avond gaan we naar een concert. We laten ons verrassen. Kortom geen tijd gaat verloren.
Excursie naar Ceske Krumlov aan de Moldau
We gaan op tijd op stap naar de parel van Bohemen, meer specifiek naar Ceske Krumlov. Na een rit van bijna twee uur komt het gezelschap van 13 Nederlands taligen op de gewenste plek aan. We mogen genieten van niet minder dan drie begeleiders, onze vaste begeleidster, vervolgens een oostenrijkse gids en in Ceske Krumlov een Tjeschische gids. Het geheugen wordt volgepropt met belangrijke en soms minder interessante historische details, die vervolgens netjes worden bewaard. De stad is een verademing, zo ontzettend indrukwekkend en groots wat historie betreft. Het begint met een wandeling of beter klimpartij naar het kasteel. Bijna alle ruimtes worden uitvoerig bekeken en uitgelegd. De foto's zeggen meer dan mijn woorden. Na het middaguur is het tijd voor de lunch en dat wordt een echt Boheemse aangelegenheid. Soep vooraf, aardappels met vlees en rijkelijk overgoten met jus, gelardeerd met zoete zuurkool. Een op apfelstrudel lijkend toetje sluit deze lunch af. Met Jeanet en Dick genieten we op een terrasje aan de Moldau nog na met een warm drankje. Tijd om de bus op te zoeken en twee uur later zijn terug op de boot. Omkleden voor het galadiner.
We zijn op de boot, ....
Sorry, het dreigde weer even mis te gaan, maar deze keer hopelijk wel oké.
Na een korte en onrustige nacht in een hotel nabij de luchthaven worden we om 06:00 door de shuttlebus van het hotel naar de luchthaven vertrekhal gebracht. Het is even wachten tot de reisbegeleidster arriveert en ondertussen druppelen de reisgenoten ook binnen. De temperatuur is aangenaam 18°. Wachten is het motto en met een beetje geduld vertrekken we op tijd naar München. Daar wachten twee verrassingen, het re flink en het is 15°. Maar de echte verrassing blijft niet uit: in plaatsen van de bus in en hup naar Passau moeten we eerst anderhalf uur wachten op frankofole medereizigers en daarna volgt een tweetalige rondtoer door München. Dit was onverwacht en niet gepland. We denken dat er iets met de boot zou kunnen zijn en dus werd "tijd gekocht" is de gedachte. In plaats van de verregende tour gaan we met een klein groepje gezellig naar de Italiaan Tamboli. Het was heerlijk. Tegen 15:30 gaat de bus naar Passau in stromende regen bij 16°. Na twee en een half uur autobahn komt de boot in zicht. Er ligge in Passau een tiental van die cruiseschepen. Enigszins vermoeid en verreisd ploffen we even op het bed in de mooie kajuit en ruimen de kajuit naar onze wensen in. Morgenochtend op tijd op, voor excursie naar de parel van Bohemen.
Het gaat beginnen
Onze geplande reis over de Donau gaat vandaag al beginnen. Met de trein naar Schiphol waar we hotel hebben geboekt en morgenochtend om 6:00 per shuttlebus naar de luchthaven. Zoals je van ons gewend bent verliep de treinreis niet helemaal zoals gepland. In verband met formule één op Zandvoort dit keer geen rechtstreekse trein maar overstappen in Utrecht. Dat is wel een dingetje maar we hebben het gered.
In plaats van kaarten: Boogschieten en Midgetgolf
Vandaag zijn we met de kaartclub onderweg. Hoewel het is maar een kort ritje tot naar de uitspanning MARIAHOEF in Belfeld. Nadat we begonnen zijn met de onvermijdelijke koffie met wat lekkers was het de beurt om die calorieën op een aangename manier te gaan verbranden. Het begint met een uitgebreide instructie hoe de appel op het hoofd van TIJL geraakt moest worden. Maar die appel werd al gauw een schietschijf en we schoten erop los met pijl en boog. Een van onze groep kreeg het zelfs voor elkaar om zijn (dure) pijl in het knollenveld te laten verdwijnen. Het werd tijd voor een smakelijke maaltijd. Ook deze calorieën snakten naar een positieve verbranding en dus werden we wegwijs gemaakt in de spelregels van het midgetgolf. Bij elke van de 18 banenkwam een kwisvraag in dialect en dat vergde heel wat hoofdbrekens, waarbij het balletje meermaals in de vergetelheid raakte. Met een schitterend weer sloten we deze positieve middag op gepaste wijze af met voldoening.