Het is vrijdagmorgen wel erg vroeg, 6 uur, als we op stap gaan naar de ferry. Het is nog donker en de temp geeft aan 13 gr. Voor alle zekerheid zijn we rijkelijk vroeg, dus met gratis wifi op de kade vermaak ik me wel even. Ook nog genoeg leesvoer op de iPad. Rest van deze dag volgt later. Op de boot is ook wifi, maar helaas lukt het niet om te skypen of te facetimen.
Na een overtocht van bijna 4 uur door adembenemende inhammen bereiken we het zuidereiland in de plaats Picton. Het inleveren van de auto in Wellington ging gesmeerd, hoewel er werd verder nergens naar gekeken, alleen maar sleutels inleveren. Het weer op het zuidereiland is in een woord geweldig, zelfs warmer dan wat we op het noordereiland gewend waren.
In Picton werden we per shuttle bus naar de terminal van de verhuurder. Daar stond onze volgende auto klaar, wederom een loei van een auto, TOYOTA landcruiser Prado. Leinie kan er nog niet overheen kijken.
Na wat rondgekeken te hebben in Picton en wat informatie te hebben ingewonnen besluiten we meteen door te rijden naar Nelson. Dat is sneller gezegd dan gedaan, met een gemiddelde van hooguit 30 km/uur duurt die rit wel behoorlijk lang (105 km).
Onderweg hadden we ook nog oponthoud in verband met een ongeval, een vrachtwagen gecrasht.
Ook deze auto heeft gelukkig een navi en wijst ons de weg naar het hotel van onze keuze.
Ter afsluiting van deze lange dag nemen we een welverdiend diner in het Smuggler cafe.
Voor glutenvrije mensen is Nw Zealand werkelijk een walhalla, overal is glutenvrij spul te krijgen, zelfs bijna overal is wel wat voor bij de koffie, dus ik blijf nog maar even. De weegschaal is toch ver van mijn bed!!!!!