Met een stralende zon en kans op 40% T-storm (onweer) zijn we de dag begonnen op het grootste feest voor amerikanen. Veel volk op de been overal.

Wij zijn na lang puzzelen een tour gaan maken naar een stuwdam die in de 60er jaren is gebouwd in het BIG HORN districht en wel de YELLOWTRAIL dam. Natuurlijk is die dam op zich niet veel bijzonders en niet veel anders dan anderen die een hele boel water proberen tegen te houden, maar de tocht ernaar toe was wel weer indrukwekkend langs vele canyons en uitgestrekte vlaktes. Hoe korter bij het stuwmeer zie je ook waarom die is aangelegd voor irrigatie. Links en rechts strakke landerijen met bieten, haver en meer. En dikke pijpen die het water ernaar toe brengen. Natuurlijk is er bij de adm op zijn goed amerikaans een visitor center waar enkele meestal gepensioneerden je alle info geven die je eigenlijk niet nodig hebt. Maar belangrijk si altijd de WC, die kom je overal en nergens tegen en dat is wel handig. Wildplassen?? Nooit van gehoord hier, hoeft ook niet want voordat dat in je opkomt is er al een restroom. En keurig netjesmet papier en geen stank.

Maar goed even naar het meer zelf geweest (is ruim 80 mile lang) en daar liggen me toch bootjes, geweldig, het lijken eerst wel duitsers, maar het zijn toch echt amerikanen, en allemaal heel dikke auto's om die boten naar het meer te sjouwen.

Auto's dat is ook zon'n verhaal. Door de enorme afstanden heb je echt wel een goede kar nodig, want met een toyotaatje kom je niet ver en vergeet niet dat de gemiddelde amerikaan zijn hele gezin meesjouwt als ie op stap gaat. En voor de winter hebben ze echt wel een 4-wheel drive nodig die ook nog hoog op de poten staat. Wij steken met ons karretje een beetje schamel af. Maar alles went. Vandaag zagen we in het indianen reservaat waar die dam in ligt, een gezin met 9 of 10 kinderen (even de tel kwijt) die allemaal in een pick up gestouwd werden, dus de helft achter op de open bak op tuinstoelen. Moet je bij ons mee komen!!!

Wat ook opvalt naast de dikke auto's zijn de steesd dikker wordende mensen. Het zal wel aan het voedsel liggen, want je ziet ze de hele dag eten of lopen met softdrinks van meer dan een liter.

Glutenvrij is heel wisselend verkrijgbaar hier. Ik heb wat brood kunnen bemachtigen, maar het is zoeken en vragen. Tot nog toe heb ik geen honger hoeven te lijden. Ook uit eten is geen probleem. Op de gekste plaatsen waar je het niet verwacht is glutenvrij brood te krijgen en op plaatsen waar je het zou verwachten hebben ze er nooit van gehoord... Ik voel me steeds prima, dus het werkt ook nog goed.

Ik zal nog een paar foto's uploaden, maar dat duurt voor 10 foto's zeker een half uur.

Groetjes uit een zonnig klimaat en dan gauw de pool induiken..

Leinie en Gerard