Vandaag lagen er weer heel wat kilometers voor ons om te verslinden, dus we gingen vroeg op stap, met een schraal zonnetje om te beginnen en natuurlijk ook wat regen. Hoe verder we kwamen hoe beter het weer en in combinatie met het geweldige landschap was deze rit een aangenaam genoegen. Het lijken wel superlatieven, maar de landschappen zijn geweldig en ook nog afwisselend, zoals vandaag door een zeer heuvelachtig gebied. Uiteraard nemen we af en toe de tijd voor een stop, maar de drank die je daar krijgt is of niet te drinken, of mierenzoet en met verschrikkelijke smaakjes toegevoegd. Na de middag komen we in het Amish country en rijden regelrecht naar de buggy ride farm van Abe in het plaatsje genaamd Bird in Hand, vanwaar we een privé rit van 3 mile maken met een heel aardige man, Ervan Stoltzfus, die ooit Amish was, maar nu geen aanhanger meer daarvan. Hij vertelde heel openhartig over zijn ex geloofsgenoten zonder enige rancune. De koetstocht met als trekpaard Charlie (12 jaar oud) voerde langs diverse boerderijen maar ook wonen er normale gelovigen die niet het Amish geloof aanhangen. De oogst werd voor onze ogen binnengehaald met een boerenkar, getrokken door Belgische knollen en de kar had geen rubber banden, maar de metalen wielen schuurden over het asfalt. Elektriciteit hebben ze niet voor privé gebruik, maar wel voor bijvoorbeeld de melkmachine en koelinstallaties. Die stroom krijgen ze niet van het openbare net, maar wekken ze zelf op met eigen aggregaten. Ze leven inderdaad erg sober zo te zien. Fietsen is ook uit den boze, ze maken gebruik van uit de kluiten gewassen steps die nog aardig snel kunnen zijn door de grote wielen. Meisjes zie je op blote voeten, als je ze al ziet overigens want kennelijk is men erg terughoudend. Vandaag was het er erg druk, erg veel bussen vol met toeristen. Wij hadden een artikel over dit dorp gelezen in een Nederlandse krant en zochten eigenlijk de man die daarin voorkwam John Stoltzfus, maar die runt een ander buggy ride bedrijf. Al zijn de Amish nog zo simpel in leefwijze, van commercie hebben ze wel degelijk verstand, er werden goede zaken gedaan, ook in winkels waar ze quilts verkopen. Wij zijn naar die andere buggy ride toegetreden en ook daar was het razend druk, wel even John gesproken en hij was blij met de kopie die wij voor hem meegebracht hadden. Achteraf blij dat we geen ride met hem gemaakt hebben want daar stoppen ze zeker 12 personen in een grote kar met twee paarden, terwijl wij van een privé ride genoten en ook nog veel uitleg kregen. Hierna gingen we weer terug naar Abe's Buggy Rides en Leinie gaf ze de meegebrachte spulletjes uit Nederland, waar ze verrukt van waren. Vervolgens zoeken naar het motel in new Holland. Dineren deden we in typisch Amerikaans family restaurant, prima en niet te duur. Wifi in dit motel stelt niks voor, krijg geen enkel contact met de buitenwereld, daarom nu alvast dit verhaal voorbereid. Op een later tijdstip zetten we het wel online. Ondertussen is er al twee keer de was gedaan en het ziet er naar uit dat dat nog een keer gaan moet worden. In het motel waar we nu zitten kan dat niet. De laatste twee nachten, dus maandag en dinsdag, zoeken we een hotel in Newark. Hopelijk zijn daat de nodige faciliteiten. Vandaar vertrekken we woensdagavond en vandaar uit is het ook eenvoudig om de stad New York te bezoeken, met openbaar vervoer, want een auto in NYC is ondoenlijk.