In Philadelphia liep het gaan door de douane gesmeerd, geen enkel probleem met glutenvrij spul, als je het maar netjes aangeeft.

Na een uitzonderlijke rustige vlucht, kwamen wij vroeger dan gepland in Philadelphia aan. Ruim drie uur overstap was ons gegund en die tijd hebben we genomen om even bij te komen en te rusten. Op de eerste vlucht had ik veel inspiratie en warempel daar kwam een gedicht uit voort. Maar o wee het noodlot sloeg toe toen ik het probeerde te kopieëren naar de reisblog, weg bestandje, maar ik heb het toch weer terug kunnen halen.

Nu zitten we in de lucht naar Atlanta en het weer wordt slechter en de vlucht dus zeer onrustig. De vooruitzichten voor Atlanta zijn op zijn zachts gezegd minder gunstig. Door tegenwind duurt deze vlucht zeker 20 min langer.

Afgelopen avond rond 09:00 uur waren we snel door alle controles heen in Atlanta en lieten we ons heerlijk met de shuttle naar ihet hotel brengen. Die shuttle zat vol met uitgelaten, maar leuke, bruiloftsgasten die de vlucht gemist hadden naar Utah en nu ook in hetzelfde hotel zouden verblijven. Wel leuk hoor en je hebt met Amerikanen meteen kontakt. Het weer op de grond in Atlanta viel wel mee, een beetje motregen. Na aankomst in het hotel even een afzakkertje pikken.

We moesten de straat over naar een ander hotel om een afzakkertje te nuttigen. Aan de bar gezellig gekletst met een duitse jongedame die een jaar gaat stage lopen.

Amerikanen zijn zelfs zo aardig dat ze ons aanboden om ons met de shuttle bus van het hotel over de straat te zetten omdat die naar hun oordeel veel te gevaarlijk is om lopend over te steken. Dat vonden we wel wat overdreven en de oversteek is toch gelukt.

Moe maar voldaan, na een dag met 30 uren, hebben we ons te ruste gelegd.

Morgen zien we verder.