Vrijdag 10-augustus 2018

Hoewel de nacht wat onrustig verliep met hoge golven en zeemansbenen op de koop toe, is de morgen weer heel rustig in vredig kabbelend water. Eigenlijk heel simpel want afgelopen nacht passeerde de boot open water en nu varen we weer tussen enkele van de honderden eilanden door. Hier komen nu ook de Seven sisters die aardig wat wind van zee vangen. Ondertussen passeerden we klokslag 09:30 de poolcirkel, maar dan nu in zuidelijke richting. Op een piepklein eiland aan stuurboord staat een wereldbol en dat is de plek waar we de poolcirkel passeren.

Tijdens het passeren van de poolcirkel werd dat gevierd met een slok levertraan, maar gezien onze jeugdherinneringen hebben we dat aan ons voorbij laten gaan.

Deze morgen was voor het eerst file bij het ontbijt.

De zeeziek pillen helpen uitstekend, net als die Duitse, maar welke nou beter is dat is moeilijk te zeggen. Aan boord zijn ze ook te krijgen, net als paracetamol. Maar die paracetamol is echter zo prijzig dat je haast zou denken dat je er minstens de helft van de boot bij kado zou moeten krijgen.

Onze relatie met de reisleidster is aanmerkelijk warmer geworden. Zodra we haar ontmoeten spreekt ze ons aan en vertelt honderduit over komende havens en mogelijkheden. Ook laat ze niet na om te wijzen op de juiste vertrektijden van de boot. Toch wel attent. Ook als er iets wijzigt in de tijden aan boord is zij als een wandelende agenda. In de morgen tijdens het passeren van de poolcirkel werd dat gevierd met een slok levertraan, maar gezien onze jeugdherinneringen hebben we dat aan ons voorbij laten gaan.

Het eten aan boord nodigt overigens niet uit om erg op het gewicht te letten, ook in aanmerking nemende dat we weinig in beweging zijn. Des te meer hebben we nu dus een argument om in Brønnøysund even aan land te gaan, want daar blijft onze boot iets meer dan een uur aan de wal. Wat jammer nou dat het onaangenaam regent, maar we zetten door en ruim voor vertrek zijn we weer aan boord.

Morgen ochtend is weer een gelegenheid om wat langer van boord te gaan in Trondheim, ruim drie en een half uur zelfs. Maar voordat we daar zijn moeten we vannacht de Folda passeren, een open verbinding met de zee. Dat kan wel weer eens onrustig worden dus hebben we voor de zekerheid maar een pilletje tegen zeeziekte achter de kiezen gestopt.