Zondag 28 april 

Vandaag nette kleren aan, er staan enkele officiële momenten op het programma. Dat betekent keurig overhemd met stropdas, nette broek en aangepaste keurige schoenen, voor de heren.  Na het ontbijt naar het mausoleum dit duurt ruim twee uren. De voorbereidingen zijn zeer uitgebreid en er zijn grote groepen Koreanen die allemaal in specifieke groepen geleid worden naar het heilige der heilige. Zo kun je het wel noemen. Het zijn in feite twee grote paleizen, een voor de eerste Leider en een voor de tweede. De pracht en praal zijn onbeschrijfelijk, de weg er naar toe via allerlei gangen is even prachtig als luxueus en voorzien van ellenlange rollende trottoirs en roltrappen en alle gangen zijn voorzien van verwarming en airco, al naar gelang het jaargetijde. Er heerst gepaste stilte en discipline en foto maken is uitgesloten. Alles gaat met militaire discipline, vier naast elkaar. Voordat je in de eigenlijke ruimte komt moet je door de detectie, dan via een luchtsluis, waarschijnlijk is men bang voor insecten of zoiets. Gezamenlijk met zijn vieren loop je naar het voeteneind, maakt een buiging en gaat linksom, wederom een buiging, loopt achterom verder maar achter het hoofd mag niet gebogen worden, maar wel weer aan de andere zijde.  In groep verlaat je de ruimte. Na de in zacht rood verlichte ruimte waar de leider ligt opgebaard onder een glazen koepel wordt je geleid door een ruimte gevuld met eretitels die er in overvloed zijn en naar het laat aanzien hoofdzakelijk aan zichzelf uitgereikt, maar ook diverse hoge ere doctoraten uit verre landen. Dan kom je in de ruimte waar zijn persoonlijke treinrijtuig staat te pronken kompleet ingericht, waarna de daaropvolgende ruimte plaats beidt aan de persoonlijke limousine van het kaliber Mercedes hogere klasse, heel behoedzaam zijn de wielen millimeters van de grond en keurig in stijl zwart bijgepoetst. Deze procedure wordt herhaald voor de zoon die op dezelfde manier wordt herdacht met eigen trein, diverse onderscheidingen en doctoraten, eigen trein rijtuig en wederom limousine uit een latere jaargang. De procedure naar de uitgang gaat iets sneller en er is even tijd voor een fotomoment een de buitenkant. 

Tijd voor iets luchtigers met een fotoshoot bij het dolfinarium en de bibliotheek. Op naar het volgende moment van verering als vast onderdeel voor iedere toerist, de bloem ceremonie en buigingen bij de grote standbeelden, die naar schatting zeker 14 mrt hoog zijn. Er waren op deze zondag opvallend veel bruidsparen die een fotocessie maakten bij de standbeelden. Een fotograaf bood aan om van onze groep een speciale foto te maken en zo geschiedde. Lunchen doen we net als dineren iedere keer op een andere plek, dit keer weer in de stad nu met koude noedels, veel scherp spul en ijs toe. Op weg naar Keasong zien we een pretpark, maar de klim is zo fors dat ik niet de enige ben die daar van afziet. De kaarsrechte autosnelweg is een ware beproeving voor mens en machine. Halverwege is een brugrestaurant, maar de koffie en andere versnaperingen worden gewoon buiten geserveerd. De autoweg is op een enkel spaarzaam voertuig na volkomen leeg, wel onderweg op diverse plaatsen checkpoints. Vlak voor Keasong gaan we even de bergen in voor een UNESCO project, ook dit maar halverwege gelopen door te grote hoogteverschil. Door naar Keasong dat ligt niet ver van de grens af. We verblijven in een oud traditioneel hotel met allemaal aparte units, waarschijnlijk voormalige woningen allemaal oud maar proper en basic, we blijven hier een nacht. Het diner en ontbijt is een languit zitfestijn voor velen erg ongemakkelijk maar je moet je aanpassen. De bedden zijn redelijk, al heb ik wat ruzie met de lakens. Door de vloerverwarming is het tamelijk warm. 'S morgens om 05:00 uur hoor je de luidsprekers met marsmuziek en vermoedelijk voordrachten om de bevolking wakker te maken en tot arbeid aan te sporen. Ook hier overal je schoenen uit. Diner is traditioneel Koreaans, maar bij het ontbijt is er gelukkig brood en roerei. Morgen gaan we later weer dezelfde autoweg terug, maar eerlijk is eerlijk, alles went op den duur. Dus ook de gaten en kuilen.'s nachts is er geen stroom, maar de zaklantaarn biedt uitkomst. Morgen om 08:00 uur vertrek.