Maandag 29 april

Overnacht in de grensplaats Keasong. Na een lig ontbijt wandelen we eerst een stuk door de stad, onderweg zien we een vrouw met de fiets en achterop een nog levende big probeert het trottoir op te komen, en nog veel meer vreemde dingen, maar vooral veel fietsers. Alles wat vervoerd moet worden gaat op de fiets of achter op de rug. Aangekomen bij een soort dorpsplein komen de bussen eraan om ons op te halen. Soms zijn er meerdere groepen bij elkaar in een hotel, maar zelden trekken die groepen ook samen op. Iedere groep heeft zijn eigen programma. Wij gaan naar de DMZ (gedemilitariseerde zone) met onderweg daarnaar toe veel stops en shops en ellenlange procedures om door te mogen. Vooral veel gedenkplaatsen en herinneringen aan het einde van de oorlog en hoe die tot stand is gekomen. We konden helaas niet in de blauwe barakken komen, waarom is niet duidelijk, we moesten het doen met een blik op het zuiden vanaf het balkon van het officiële gebouw aan de noordzijde. Op deze plek had ik ineens contact met het netwerk van de zuidzijde, dus snel een sms naar Leinie gestuurd dat alles oké is. Daarna werd al snel werd deze verbinding verbroken. Na de lunch via binnenweggetje naar een top vanwaar zicht zou zijn op de echte muur op de 38e breedtegraad, maar ondanks verrekijker niet te zien. Een hoge militair gaf uitleg hoe die betonnen muur tot stand is gekomen. De weg terug was zeer slecht en stijl. Terug in Keasong even langs het hotel voor een plaspauze en ik had mijn selfistick in het hotel laten liggen en kreeg die hier weer terug. Terug naar Pyongyang over 170km praktisch lege vierbaans autosnelweg. Halverwege weer gestopt voor koffie in hetzelfde restaurant als op de heenweg. Eerst een stop bij een ander UNESCO project een soort openlucht museum met eeuwenoude gebouwtjes. Oorspronkelijk was Keasong de hoofdstad van het totale keizerrijk Korea. Goede lunch in Keasong waarna we op een helling naar de standbeelden van de leiders liepen en vandaar een uitzicht hadden op meer dan 400 jaar gespaard gebleven deel van Keasong. Het land bezit vele uit de kluiten gewassen standbeelden, vaak van kostbare materialen. Er is een eigen industrie voor het maken van deze beelden die wereldwijd worden geëxporteerd. Prima diner in Pyongyang in een BBQ restaurant, waarbij midden op tafel vuurtje met gasbrander en daarop vooral eend en rundvlees. Terug naar ons eerdere hotel waar ieder weer dezelfde kamer kreeg toebedeeld. Even in bar nagekletst met twee Duitse medereiIgers. Morgen vertrekken we om 08:45 uur. Even met Leinie gebeld dat het goed gaat. Opvallend is dat vrouwen, vooral de jongere generatie keurig gekleed gaan, mantelpakjes en hakjes. Mannen zie je in keurige maatcostuums, soms zelfs van zijde.