Dinsdag 30 april

Lekker uitslapen tot 07:15. In de ochtend hangt er een wolkendek over de stad, maar al snel breekt de zon er doorheen en dat belooft weer een mooie dag te worden. Zoals iedere morgen eerst water inslaan, want kraanwater moet je hier absoluut niet drinken, dit keer 3 flesjes voor 1$. Voor mij een mager ontbijt een paar broodjes, wat cake en boter met (oplos)koffie. Er is voldoende, maar buiten mijn smaakpatroon, zoals rijst, vis, kip en de nodige noedels. Onze eerste stop is het liberation museum, waar we uitgebreid uitleg krijgen over de Koreaanse oorlog met de nodige beelden en attributen die nog eens duidelijk maken hoe heldhaftig de NKoreanen wel geweest moeten zijn. Op een niet mis te verstane wijze wordt duidelijk gemaakt hoe de vijand zou hebben toegeslagen. Door een echte loopgraaf gaan we langs een verzameling buitgemaakte (voornamelijk amerikaanse) oorlogs spullen en moeten we even over het bekende spionageschip de Pueblo dat op de Amerikanen is buitgemaakt. Men laat geen moment voorbijgaan om aan te tonen hoe dapper de NKoreanen geweest moeten zijn. Na een bezoek aan de school of arts, waar vele takken van kunst worden beoefend, maken we twee ritjes met de geweldige metro. Deze ligt zeer diep onder de grond. De metro stations lijken kopie van die uit Moskou met de nodige pracht en praal. In het centrum van de stad genieten we van de lunch die opgeluisterd wordt door een meiden band die wat disco betreft niet onder doen voor menige mannelijke collega gelardeerd met een sausje Koreaanse muziek in klederdracht. Het weer is en blijft prima.(24gr) Voor Koreaanse begrippen hebben wij een best luxe bus met airco. Chinees fabrikaat met techniek die doet denken aan onze bussen uit de jaren 60. Samen met de groep van 18 reizen drie alleraardigste begeleiders mee een dame en twee heren, waarvan er een op stage is plus een vaste chauffeur. Op de chauffeur na spreken ze alle drie redelijk goed engels. Namens de reisorganisatie KORYO reist een Australiër mee die zelf woont in Beijing. De organisatie KORYO is Chinees en de Koreaanse organisatie heet KITC, oftewel Korean International Tourist Company, deze heeft ook de bussen en begeleiders ingezet. Na de lunch uitgebreid bezoek aan de art galery aan het grote plein met uitleg over honderden jaren oude kunst, vergelijkbaar met ons Rijksmuseum maar dan NKoreaans. Vlakbij de rivier zijn meerdere sportaccomodaties in de openlucht en dat was aanleiding voor een volleybal partijtje tussen enkele groepen toeristen, het ging er fanatiek op los onder enthousiast gejuich van het publiek zowel Koreaans als toerist. Na deze enerverende matches waren we wel toe aan iets vloeibaars en dat werd een heuse bierproeverij met keuze uit 7! soorten, allemaal lokaal gebrouwen. Ik koos voor rijstbier met een redelijk zachte afdronk. Naast het bier werd als een soort snack koude droge vis geserveerd, een soort stokvis denk ik, openbreken en op stukjes kauwen. Oorspronkelijk zou er voor de liefhebbers vanavond cinema zijn, maar dat gaat om onduidelijke reden niet door. Wel morgen naar het circus, buiten het dagprogramma om en dus extra. Vervolgens gaan we naar een hamburger restaurant. Echte hamburger met koude frietjes, roerei, salades en kip. Het kon niet op. Elke maaltijd wordt rijkelijk omgeven door het lokale standaard bier, ongeveer 5% en naast mineraalwater het enige drinken. Morgen vertrekken we om 08:30 uur.

De eerste dagen waren erg spannend en een beetje nerveus, maar gaandeweg de week kwam er wat meer ontspanning en begin je je wat meer thuis te voelen. Je merkt dat ook NKoreanen gewone mensen zijn met hun eigen dagelijkse zorgen en verlangens en behoeftes. Je leeft wat losser binnen een afgebakend kader uiteraard. Je merkt nauwelijks iets van vervelende dingen en het eten wordt ook beter verdraagzaam doordat het minder scherp gekruid is. Je ziet wel duidelijk verschillen in stand of rang aangegeven door de kleding en of uniform. Opvallend is dat iedereen op straat er goed verzorgd uitziet en goed gekleed is. Vrouwen in mantelpakje en hoge hakjes en mannen in maatcostuum, soms zelfs zijde. De taal is onverstaanbaar zowel in schrijven als in spreken. Engels wordt maar door een selecte groep gesproken of begrepen en dan ook nog gebrekkig. De begeleiders spreken goed Engels. In ons hotel verblijven zeker enkele tientallen toeristische groepen die iedere morgen met hun eigen bus hun eigen weg weer gaan. We hebben er nauwelijks of geen contact mee. Wil je in contact komen met de lokale bevolking dan is dat niet uitgesloten, maar we verstaan of begrijpen elkaar niet. Contact moet dus via een van de begeleiders en als je iets te diep ergens op ingaat dan leidt de begeleider het gesprek heel subtiel af en wijst er bijvoorbeeld op dat de bus staat te wachten.