Woensdag 17 juni

Eerst gaan we bij de receptie langs om aan te geven dat de koelkast niet goed functioneert, ze zullen ernaar kijken.

Omdat het in de morgen al wat regent lijkt het ons beter om niet de fiets te pakken maar de auto om in principe naar kamp Westerbork te gaan. Zodra we daar aankomen blijkt dat we niet naar het museum kunnen zonder eerst via internet te reserveren. Ter plekke proberen we dat alsnog te doen maar het lukt van geen kanten.

Wel kunnen we via de zogenaamde Melkweg naar het kamp zelf lopen, het zou maar 2km zijn. Nou dat hebben we geweten. We zijn al wandelend gekomen tot aan het huis van de kamp kommandant en toen was het voor ons allebei genoeg.Wat viel dat tegen.
Wel zien we de radio telescopen.

Het lijkt wel of ze hier de meest agressieve steekmuggen van Drenthe hebben losgelaten want we worden flink beetgepakt.

Terug weer bijna een uur lopen, en doodmoe ook door al dat gesteekbesloten we een eetgelegenheid op te zoeken in de buurt van Hooghalen. Aldaar gezeten probeerde ik nogmaals tickets te reserveren en warempel dat lukte nu wel telefonisch. Mede omdat ik een beetje een verhaal ophield dat we van ver waren gekomen. Om 15:30 konden we dan terecht. Normaal kost dat ticket 9,95 maar de dame wist niet goed hoe te handelen met de betaling en dus maakte ze er maar veteranen van en die kunnen gratis naar het museum. Hebben wij effe mazzel.

In de tussentijd rijden we naar Dwingeloo en genieten daar op een terrasje van lekkere koffie met kruidkoek. Tegen 15:15 uur zijn we weer terug bij kamp Westerbork en kunnen direct het museum in. Zeer indrukwekkend en om stil van te worden. We blijven er tot sluitingstijd en gaan dan terug naar bungalowpark Wiltzangh. Iets later barst ook hier dan even een onweersbui los maar het valt nog mee.

De verdere avond blijven we op ons tijdelijke honk, genietend van de stilte om ons heen, af en toe verstoord door gekwetter van vogels of een ijverige specht danwel een verre koekoek.