Woensdag 15 september 2021

Het kon niet uitblijven, vanmorgen begint met regen, maar gelukkig is het tussendoor ook nog droog. Omdat de lokale horeca en entertainment flink heeft bijgedragen kunnen de gasten daarvan gedurende hun verblijf gratis gebruik maken van het lokale openbaar vervoer. Pal voor ons hotel stopt een trolleybus die langs het meer rijdt. Daaraan ligt ook ons eerste doel van vandaag, kasteel Chillon. Een stoere burcht half in het meer gebouwd, enkele eeuwen geleden, kennelijk ter verdediging tegen mogelijke aanvallen vanaf de overkant van het meer, want dat is Frankrijk. Uitgebreid bezichtigen wij de vrij toegankelijke vertrekken. De foto's vertellen de rest van het verhaal. Eigenlijk wilden we weer terug richting Montreux, maar we werden bij de bushalte aangesproken door een gids van het pas voor publiek opengestelde fort Chillon. Een voormalig militair verdedigingswerk, nog geheel intact en goed geconserveerd. De Zwitsers hadden kosten noch moeite gespaard om dit commandocentrum in stand te houden, ook bij een atoomoorlog. Niet herkenbaar aan de buitenkant, en dus perfect gecamoufleerd., geheel zelfvoorzienend. Terug met de bus stappen we halverwege uit om met de funiculaire naar boven te gaan naar het plaatsje Glion, en vandaar vandaan zou een tandradbaan ons weer terug kunnen brengen naar het station van Montreux. Boven aangekomen is het een saaie en dooie boel. Er staat wel een bord dat doet vermoeden dat er om de hoek een hotel met terras is, maar het hotel is verlaten en zelfs de balkons moeten gestut worden om ineenstorting te voorkomen. We lopen er omheen en krijgen de indruk dat het wel eens gekraakt zou kunnen zijn. Van een enkeling die misschien al wat teveel alcohol geconsumeerd kon hebben kregen we het aanbod om mee te drinken, hetgeen we gezien de tijdsdruk maar hebben overgeslagen. Op het stationnetje hadden we toch nog even tijd voor een kop koffie, geserveerd door een minder vriendelijke dame. Maar goed, de koffie was maar net op toen de trein aankwam en wij weer naar beneden naar het centraal station van Montreux. Na wat zoeken vonden we de informatie balie van de spoorwegen, SBB, om precies te weten hoe laat we moeten opstappen morgen. Nu blijkt dat we voor de rit naar Basel twee keer moeten overstappen en de rit duurt ruim anderhalf uur. In Basel stappen we over op de Duitse ICE die rechtstreeks doorrijdt tot Mönchengladbach. Dat geregeld hebbende veroorloven we ons op een terrasje ieder wat lekkers. De middag zit er nog lang niet op, dus pakken we de bus tot het andere eindpunt, bij Vevey om vandaar een andere funiculaire naar omhoog naar mont Pelerine te nemen. Best weer een mooie tocht en boven aangekomen zien we een mooie kapel. Dat trekt onze aandacht en de kapel is zelfs open. Jammer genoeg geen lucifers om een kaars aan te steken, maar geen nood wat schetst onze verbazing; het zijn elektrische kaarsjes die je na inworp van de bijdrage met een knopje kunt laten branden. Zeer innovatief en dat hoog in de bergen. Overigens een mooi kerkje met mooie ramen. Weer terug naar beneden en met de bus naar het hotel. Voor het avondeten kiezen we deze keer een echte Zwitserse specialiteit, kaasfondue. Het smaakte verrukkelijk.