Donderdag 16 september 2021

Met een flinke hoeveelheid regen begint de dag, die meteen onze laatste zal zijn, want we gaan weer naar huis na een fijne week met veel indrukken. Vlakbij het station drinken we ons beetje verdriet nog even weg met een slappe cappuccino bij de lokale boulanger. De talenkennis is deze reis wel weer eens getriggerd, begint het met Duits, vervolgens Italiaans en Frans, om af te sluiten met Duits. Tussendoor wordt ook vaak Engels gebezigd. Ruim op tijd zijn we op het station van Montreux. Na een korte rit wordt het treintje wisselen in Lausanne. Snel gevonden de aansluiting naar Bern en ook daar wordt gewisseld, en dan naar Basel. Alles bij elkaar een trein reis van dik twee uur. Onderweg zouden we moeten kunnen genieten van het prachtige stukje Zwitserland, ware het niet dat de wereld om ons heen erg klein is geworden met laaghangende wolken en mist. In de buurt van Freiburg(CH) breekt de zon door. Inmiddels in de trein naar Basel gunnen we onszelf één broodje samen met wel ieder een koffie. Stipt op tijd komen we in Basel SBB aan. Het is zowaar schitterend weer in Basel waar we overstappen op de ICE naar Mönchengladbach, maar die trein vertrekt pas om 15:13. Geprobeerd om op een eerdere trein mee te gaan, maar helaas dat lukt niet omdat we een zogenaamde supersparpreis hebben die geen omboeking toelaat. In de eethoek van supermarkt Migros genieten we dan maar even. In de SBB shop willen we een originele Zwitserse stationsklok aanschaffen, maar dat heeft wat voeten in de aarde. Eerst willen ze ons een dubbel zo dure aansmeren met iPhone contact, maar dat is niet de bedoeling. Toen maar het showroom model, maar ik stond erop "Ausstellungs Rabatt" te krijgen en dat lukte. Iedereen blij. In de trein hadden we niet van die fijne plaatsen en zijn maar verhuisd naar een stiltecoupé voor ons tweeën. Vanaf Mannheim echter is het gedaan met de pret en zouden er passagiers bij komen in de stiltecoupé, tot aan Köln. Daar hadden we echter het volgende op gevonden; we gaan naar de restauratie en zitten daar een tijdje rustig met een kleine versnapering. Vlakbij de halte Siegburg gaan we even kijken en de coupé is weer helemaal voor ons tot aan Mönchengladbach. Op tijd in Mönchengladbach aangekomen en na een half uurtje wachten de trein naar Venlo. Met de rugzak zwaar gevuld met herinneringen komen we thuis aan, keurig afgezet door onze betrouwbare taxi. Met een beetje weemoed komt er een einde aan deze reis.
Misschien vraag je je af waarom ik dit allemaal opschrijf, eigenlijk heel simpel, het is ons geheugen steuntje voor later en om nog eens even na te genieten. Ook vragen wij onszelf wel eens af: waar waren we toen en toen ook al weer? Bovendien hebben mensen om ons heen te kennen gegeven onze reis belevenissen te willen volgen. Zo is er in al die jaren een aardig vacantie boek in woord en beeld ontstaan waar we zelf veel “na plezier” aan beleven. Echt niet alles wordt opgeschreven want dan blijft er niks meer over om te vertellen over al die reizen en uitstapjes.