Onderweg naar Waynesville NC
Donderdag 8 dec
Over het weer kunnen we kort zijn: koud, erg koud, net boven het vriespunt.
Gister hebben we een hotel voor twee nachten besproken in Waynesville, dat ligt in North Carolina aan de rand van het great Smokey Mountains national park.
We gaan op tijd op stap. Het is een bergachtig gebied waar we terechtkomen en vandaar die lage temperatuur.
Onderweg proberen we een wegenkaart van North Carolina te bemachtigen, maar helaas. Kennelijk doen ze hier alles met google. Pas als we in de staat zelf zijn zien we een visitor centre en daar krijgen we een goede wegenkaart.
De weg dwars door het park is helaas afgesloten door een grote bosbrand die aan een tiental mensen het leven schijnt te hebben gekost. Blijkt door twee jeugdigen te zijn aangestoken. Ook enkele huizen zijn in vlammen opgegaan.
Gisteren hebben we met Leinie's moeder (ze is 99!) geskypet en dat was heel bijzonder. Ze kon het nauwelijks geloven zo helder en duidelijk het overkwam.
Na aankomst in het hotel nog even geshopt.
Morgen is er weer een dag.
Weer een dag in Atlanta
Woensdag 7 dec
Eerst het weerbericht, vandaag een stralende dag met volop zon, eerst wat fris, maar later wordt het toch nog ruim 18gr.
Wat deden we vandaag ook alweer?
Goed laten we even de dag door nemen. Na het hotel verlaten te hebben rijden we naar het Capitol, de zetel van de regering van de staat Georgia. Zoals in elke staat een heel imposant gebouw met een koepel die bedekt is met echt bladgoud. We krijgen een prive rondleiding met een flinke hoeveelheid historie en hier en daar een lepeltje actualiteit erbij. Het gebouw verkeert in prima staat in tegenstelling tot de parkeergarage ernaast gelegen die meer betonrot vertoonde dan we ooit in Venlo voor mogelijk zouden houden. En niemand die er zich hier zorgen om maakt kennelijk.
Vlakbij is het beroemde Atlanta underground, eens een florerend ondergronds winkelcentrum dat zijn langste tijd duidelijk al gehad heeft. Veel leegstand en veel zwevers of daklozen die er verblijven. Kortom geen plek om gezellig te verblijven. Op het toeristenburo hadden ze ons al verteld dat de staat of privaat inverteerder(s) dit komplex zouden gaan overnemen en upgraden.
Vervolgens zoeken we naar het Martin Luther King memorial en museum, gerund door de staat Georgia. Zeer indrukwekkend zoals de historie van deze voorvechter wordt weergegeven met beeld en geluid.
Hier wordt ook verband gelegd met president Jimmy Carter die hier ook vandaan komt. Hij was ook de enige gouverneur van de staat Georgia die ooit president is geworden.
Het Carter memorial bevindt niet ver hier vandaan en dus gaan we op zoek. Dat is sneller geschreven dan gedaan, zeker als je een paar keer een afslag mist en flink moet omrijden.
Eerder bezochten we de identieke gedenplekken van Reagen en
Kennedy, maar deze van Carter was minder indrukwekkend. Het voordeel voor ons in dit geval is dat we er koffie konden krijgen waar we onderhand wel aan toe waren.
Tijd om wat boodschapjes te doen en op zoek naar een superstore waar het een en ander is ingeslagen.
Na dit bezoek was het tijd om op weg te gaan naar onze volgende halteplaats. We gaan richting noord en hebben als doel een hotel in Suwanee. De navigator leidt er ons feilloos naar toe, maar dat bewuste hotel is er niet meer, of misschien van naam veranderd, wie zal het zeggen.
Onderweg op een soms 2x 8 baans autoweg veel files, gewoon door de avondspits. In het alternatieve hotel is geen restaurant, dus wij op zoek naar iets eetbaars en vinden dat uiteindelijk.
Wel alvast voor de komende nachten en hotel besproken net ver van het Smokey Mountains National Park vandaan. Dat is ons volgende doel. Hopelijk onderweg minder files.
Foto serie Atlanta dinsdag
De link naar foto's
https://myalbum.com/album/bYWx16Z5adzz
Dagje Atlanta
Dinsdag 6 dec
Het weerbericht: miezerige regen bij een temp van ca. 14 gr. In de middag even een schraal zonnetje. Goed vol te houden.
Helemaal niks gemerkt van Sinterklaas of zo, maar des te meer van SANTA. Op veel plaatsen kerstmuziek te horen.
Eerst even de huurauto ophalen. Dat ging lekker soepeltjes. Eenmaal met de papieren in de parkeergarage vroeg ik aan de medewerker: " welke auto", hij lachte en zei: nou, zoek er hier maar eentje uit deze rij, die volstond met fonkelende SUV's. Net een snoepwinkel waar je effe niet kunt kiezen. Uiteindelijk dan maar een blitse KIA sportage gepakt, de nog grotere amerikanen vonden we toch wat veel van het goeie, want ook rekening te houden dat Leinie er ook mee overweg moet kunnen. De medewerker heeft nog gezocht naar een model met ingebouwde GPS, maar helaas. Nou hebben we alles bij elkaar drie navigatie mogelijkheden bij ons, dus wat wil je eigenlijk dan nog!
Goed wij terug naar het hotel en met de shuttle naar vliegveld om daar de trein te pakken naar de stad, downtown. Gelijk twee tweedaags kaarten genomen voor alle openbaar vervoer in Atlanta.
Onze eerste stop is Coca Cola world, leuk om een keer mee te maken hoewel het overspoeld wordt met en doorspekt is van alle bekende Cola reklames. Natuurlijk ook even de kluis mogen zien waar het grote geheim ligt opgeslagen. Natuurlijk vraagt de rondleider waar iedereen vandaan komt en er waren meer Nederlanders, die ons later aanspraken. Wat bleek het was de oud directeur van de Frietspecialist uit Lomm.
Vervolgens naar het naastgelegen aquarium, met natuurlijk op grootse wijze een zeeleeuwen show meegemaakt.
De tijd vliegt voorbij en we willen ook nog naar museum voor modern art en ondanks de plattegrond moeilijk te vinden. Vragende mensen worden geholpen, dus wordt meermaals iemand aangesproken, maar we komen niet veel verder. Een aardige oudere dame neemt ons bij de hand maar leidt ons achteraf helemaal verkeerd. Wat blijkt, ze is dakloos en wil zo een extraatje van ons kennelijk. We zijn de beroerdste niet en hebben daaraan gevolg gegeven en we waren van haar verlost. In plaatst van mijlen te lopen bleek dat het met de trein toch nog vier haltes verder was.
De moeite waard dat museum. Hierna terug met de trein naar de luchthaven, waar we met de shuttle weer naar het hotel gingen.
Bij dat ritje weer een heel aardige amerikaanse ontmoet, die meteen haar hele ziel en zaligheid aan ons blootlegde, toen ze zag dat wij zonder bagage waren! Natuurlijk sjouwen we daar niet overal mee naar toe.
De eerste stapjes in het land van Trump
In Philadelphia liep het gaan door de douane gesmeerd, geen enkel probleem met glutenvrij spul, als je het maar netjes aangeeft.
Na een uitzonderlijke rustige vlucht, kwamen wij vroeger dan gepland in Philadelphia aan. Ruim drie uur overstap was ons gegund en die tijd hebben we genomen om even bij te komen en te rusten. Op de eerste vlucht had ik veel inspiratie en warempel daar kwam een gedicht uit voort. Maar o wee het noodlot sloeg toe toen ik het probeerde te kopieëren naar de reisblog, weg bestandje, maar ik heb het toch weer terug kunnen halen.
Nu zitten we in de lucht naar Atlanta en het weer wordt slechter en de vlucht dus zeer onrustig. De vooruitzichten voor Atlanta zijn op zijn zachts gezegd minder gunstig. Door tegenwind duurt deze vlucht zeker 20 min langer.
Afgelopen avond rond 09:00 uur waren we snel door alle controles heen in Atlanta en lieten we ons heerlijk met de shuttle naar ihet hotel brengen. Die shuttle zat vol met uitgelaten, maar leuke, bruiloftsgasten die de vlucht gemist hadden naar Utah en nu ook in hetzelfde hotel zouden verblijven. Wel leuk hoor en je hebt met Amerikanen meteen kontakt. Het weer op de grond in Atlanta viel wel mee, een beetje motregen. Na aankomst in het hotel even een afzakkertje pikken.
We moesten de straat over naar een ander hotel om een afzakkertje te nuttigen. Aan de bar gezellig gekletst met een duitse jongedame die een jaar gaat stage lopen.
Amerikanen zijn zelfs zo aardig dat ze ons aanboden om ons met de shuttle bus van het hotel over de straat te zetten omdat die naar hun oordeel veel te gevaarlijk is om lopend over te steken. Dat vonden we wel wat overdreven en de oversteek is toch gelukt.
Moe maar voldaan, na een dag met 30 uren, hebben we ons te ruste gelegd.
Morgen zien we verder.