We gaan weer even op reis

Beste mensen,

Het zal je niet verbazen dat we onze koffers binnenkort weer voor de dag gaan halen om een nieuw avontuur tegemoet te gaan. Deze keer gaan we naar USA. We zoeken de warmte op en wel te beginnen in PHOENIX (Arizona), waarna we de terugreis gepland hebben vanuit SAN FRANCISCO (California). Het enige wat hiertussen in vastligt is de huurauto. Wij zijn reuze benieuwd wat we onderweg zoal tegenkomen en welke leuke mensen we gaan ontmoeten. We hebben wel het een en ander opgezocht en weten zo'n beetje wel wat we kunnen verwachten. Maar heb je tips voor ons: altijd van harte welkom.

Onderweg zullen we zoveel mogelijk verslag doen van ons reisje.

Weer thuis

Maandagmorgen vroeg zijn we veilig weer thuis gekomen

De laatste rit; naar Bergen

Zondag 12-augustus 2018

Vandaag wordt het allemaal wat rommelig en chaotisch. Eerst de koffers bij de lift zetten. Dat moet al tamelijk vroeg. Ook moeten we voor 10:00 de kamer uit zijn. Ook nog even ontbijten. Dan zit je om 09:45 maar bij de boeg van de boot en probeert de tijd te doden met lezen totdat het tijd wordt voor de lunch. Tot ongeveer 14:30 blijft dat zo, want dan bereiken we Bergen het eindpunt van deze tocht.

De ontscheping gaat rimpelloos en ook zien we onze koffers weer terug in de terminal van Hurtigruten. Daar staan bussen klaar om ons naar het vliegveld van Bergen te brengen. Een vrij nieuwe luchthaven.

Ondertussen is het prima weer, volop zon en aangenaam 17*C. Kennelijk heeft de luchthaven last van kinderziektes, want de bagagebanden weigeren plotseling dienst, dus moest ieder zijn eigen koffer wegbrengen naar de afdeling oversized. We zijn benieuwd of we die straks nog terugzien. Ons toestel is zover nu bekend bijna een uur vertraagd, dus of we de aansluitende vlucht in Kopenhagen halen is nog de vraag.

De vertraging valt mee, hooguit 25 minuten. Nu zit het er dus bijna op.

Terugkijkend was het een heel aparte ervaring waar we met volle teugen van mochten genieten, tegelijkertijd zit onze rugzak weer boordevol mooie herinneringen.

Van Rorvik naar Molde

Zaterdag 11-augustus 2018

Hoewel we de afgelopen nacht een enigszins wilde vaart hadden verwacht, is die, voor zover aanwezig, aan onze waarneming voorbijgegaan. Om ten volle te kunnen genieten van de aanlegtijd in Trondheim moeten we vroeg gaan ontbijten. Zo gezegd zo gedaan. En met een gevulde maag gaan we met goed weer op stap naar de beroemde Nicolaas kathedraal van Trondheim. Na een aardig forse trip staan we voor de kathedraal met een gesloten deur, die gaat pas om 09:00 uur open en dat redden we niet. Dus vol goede moed weer terug naar de boot gelopen. Positief is in ieder geval dat we een frisse neus hebben opgelopen en weer even in beweging zijn geweest.

Net aan boord begint het te regenen en dat komt goed uit want om 11:00 uur is er een briefing voor de Duitse groep in de bibliotheek waarbij we uitleg krijgen hoe en wat er allemaal komt kijken bij het verlaten van de boot. Nou denk je misschien inpakken en wegwezen, maar zo simpel gaat dat hier niet.

Allereerst onze koffer die moet om 09:00 uur om de hoek bij de lift neergezet en hopelijk zien we die dan weer terug in de Hurtigruten terminal.

Dan bij de ontscheping wordt per dek omgeroepen wie er aan de wal mag. Oké we kregen het ook nog een schriftelijk overzicht onder de neus.

De middag was voor ons ingeruimd om wat te rusten. De avond is voor koffer pakken, en eerst nog een afscheidsborrel samen met de Duitse ploeg en recapituleren, oftewel de reis doorgenomen.

Tot later in Nederland en bedankt voor het lezen van onze verhaaltjes en de reacties daarop.

Zaterdag vliegen we laat in de middag terug van Bergen naar Düsseldorf, met tussenstop in Kopenhagen.

Van Bodo naar Rorvik

Vrijdag 10-augustus 2018

Hoewel de nacht wat onrustig verliep met hoge golven en zeemansbenen op de koop toe, is de morgen weer heel rustig in vredig kabbelend water. Eigenlijk heel simpel want afgelopen nacht passeerde de boot open water en nu varen we weer tussen enkele van de honderden eilanden door. Hier komen nu ook de Seven sisters die aardig wat wind van zee vangen. Ondertussen passeerden we klokslag 09:30 de poolcirkel, maar dan nu in zuidelijke richting. Op een piepklein eiland aan stuurboord staat een wereldbol en dat is de plek waar we de poolcirkel passeren.

Tijdens het passeren van de poolcirkel werd dat gevierd met een slok levertraan, maar gezien onze jeugdherinneringen hebben we dat aan ons voorbij laten gaan.

Deze morgen was voor het eerst file bij het ontbijt.

De zeeziek pillen helpen uitstekend, net als die Duitse, maar welke nou beter is dat is moeilijk te zeggen. Aan boord zijn ze ook te krijgen, net als paracetamol. Maar die paracetamol is echter zo prijzig dat je haast zou denken dat je er minstens de helft van de boot bij kado zou moeten krijgen.

Onze relatie met de reisleidster is aanmerkelijk warmer geworden. Zodra we haar ontmoeten spreekt ze ons aan en vertelt honderduit over komende havens en mogelijkheden. Ook laat ze niet na om te wijzen op de juiste vertrektijden van de boot. Toch wel attent. Ook als er iets wijzigt in de tijden aan boord is zij als een wandelende agenda. In de morgen tijdens het passeren van de poolcirkel werd dat gevierd met een slok levertraan, maar gezien onze jeugdherinneringen hebben we dat aan ons voorbij laten gaan.

Het eten aan boord nodigt overigens niet uit om erg op het gewicht te letten, ook in aanmerking nemende dat we weinig in beweging zijn. Des te meer hebben we nu dus een argument om in Brønnøysund even aan land te gaan, want daar blijft onze boot iets meer dan een uur aan de wal. Wat jammer nou dat het onaangenaam regent, maar we zetten door en ruim voor vertrek zijn we weer aan boord.

Morgen ochtend is weer een gelegenheid om wat langer van boord te gaan in Trondheim, ruim drie en een half uur zelfs. Maar voordat we daar zijn moeten we vannacht de Folda passeren, een open verbinding met de zee. Dat kan wel weer eens onrustig worden dus hebben we voor de zekerheid maar een pilletje tegen zeeziekte achter de kiezen gestopt.

Van Harstad naar Stamsund

Donderdag 9-augustus 2018

Het weer begint mooi vanmorgen maar dat duurt niet al te lang. De temperatuur schommelt eerst rond de 17 maar zakt later met storm en regen naar 12, en dat terwijl het elders nog tropisch is in Europa.

Omdat we een vroeg uitstapje maken moeten we op tijd op, al om 06:30! Maar het is voor de goede zaak. We kunnen om 07:00 uur aan het ontbijt, dus dat geeft wat rust want om 07:45 komen we aan in Harstad. Daar zal dan een of meerdere bussen om 08:10 klaarstaan voor onze excursie. Er staat een bus voor Duits taligen en een voor Engels/Noors taligen. Wij kiezen de Duitse. Hiermee slaan het een haven over, namelijk die van Risoyhamn. In deze haven (en in meerdere havens) stopt de boot maar hooguit 15 minuten, alleen maar om passagiers te laten in of uitstappen en vracht en post af te leveren of in te laden. Hurtigruten is dan ook niet voor niets een regelmatige veerdienst met vaststaande aanlegplaatsen en tijden. Soms gaan er enkele auto's mee naar een of twee havens verder. Zelf kun je zo vaak aan land gaan als je maar wilt, maar wel zorgen dat je weer op tijd aan boord bent.

De bustoer gaat door de Lofoten, het schiereiland waar Harstad de hoofdstad van is, heeft een groot inwoneraantal ondanks de noordelijke ligging. We worden bij een evangelische kerk afgezet en tot onze verrassing worden we deelgenoot van een korte kerkdienst, speciaal voor de Hurtigruten reizigers. Naast de kerk is een museum en dat is bij de prijs inbegrepen. De reis wordt vervolgd en via een brug komen we op vaste land. Maar eens moeten we weer terug en daar staat dan een pontje voor klaar, nou ja, daar kunnen heel wat auto's en vrachtwagens op en twee bussen. Tijdens de overtocht krijgen we in het cafeetje koffie met versnapering voorgeschoteld, alles bij de prijs inbegrepen. Om 12:30 komen we ongeveer gelijktijdig met de boot aan in de haven van Sortland.

Terug aan boord krijgen we nog een presentatie van het vissersleven nu en in het verleden in deze regio, de Lofoten. De rest van de middag nemen we wat rust, terwijl er een echte storm komt opzetten waardoor we een nauwe passage moeten overslaan. Weer keurig op tijd komen we aan in Svolvaer, waar de boot twee uur aan de wal blijft. Zin om er even af te gaan hebben we niet, te nat en te koud.

Het diner is vanavond niet in de rangorde maar lopend buffet.

De avond vullen we met terugkijken van favoriete programma's voor zover beschikbaar en het doen van een spelletje.

Hammerfest en verder zuidwaarts

Woensdag 8-augustus 2018

Het lijkt eentonig te worden, maar het weer speelt ook hier een belangrijke rol. De temperatuur is en blijft rond de 10*C, met daarbij een behoorlijke noordwester storm die de zee erg onrustig maakte. Van slapen kwam dan ook niet veel terecht en tijdens het verblijf in een van de havens vanmorgen snel even geprofiteerd om zonder te waggelen een douche te nemen.

Als we tegen 11:00 bij Hammerfest aankomen ligt de boot iets meer in de luwte en dat is duidelijk te merken. In Hammerfest blijft de boot ongeveer 2,5 uur aan de wal en daarvan maken we gretig gebruik om onze benen te kunnen strekken, want beweging dat missen we best wel op deze boot. We wandelen naar de katholieke kerk om die te bewonderen. Echt een mooie kerk. Op de terugweg doen we nog even een apotheek aan voor pillen tegen zeeziekte. Af en toe dreigde die de kop op te steken gisteravond, en een van de tafelgenoten kwam spontaan met Duitse pillen te hulp. Duits of niet het resultaat was positief. Vanaf nu doen we dat maar met eigen Noorse exemplaren. We zorgen in ieder geval op tijd aan boord te zijn voordat die om 12:45 vertrekt. We varen nu zuidwaarts een van de vele fjorden in en dat betekent meteen rustiger water.

Wat opvalt tijdens deze trip is dat er nogal wat Arabisch uitziende passagiers aan boord zijn, je zou kunnen denken dat ze op deze manier de hitte in eigen land proberen te ontvluchten.

Tegen de middag breekt de zon door en de rest van de dag blijft die ons volgen.

Vanavond hebben we geboekt voor een middernachts concert in Tromsø in de kathedraal waar we eerder geweest zijn.

Voor morgen staat een excursie op de lijst. De boot legt dan aan in Harstad waar een bus klaarstaat en dan pikken we de boot weer op in Sortland.

Het eten aan boord is in een woord geweldig en ruim voldoende. Wel eten op vaste tijden, voor het ontbijt en lunch kunnen we zelf plaats kiezen, maar bij het avondeten zijn we verdeeld in twee etappes, wij zijn als eerste ingedeeld en hebben een vaste zitplaats aan een voorbestemde tafel.

Nadat de boot omstreeks 23:45 in Tromso was aangemeerd konden we met de klaarstaande bussen naar de IJskathedraal waar een concert werd gegeven door een bariton, een saxofoniste en een pianist/organist. Het repertoire bestond uit Noorse volksliederen die al dan niet gearrangeerd werden uitgevoerd. Na afloop klonk als toegift de overbekende melodie van Mieke Telkamp: waarheen....op de piano en saxofoon.

Kirkenes verkennen en weer terugvaren

Dinsdag 7-augustus 2018

De afgelopen nacht was zeer onrustig en dat had een tweetal redenen. De storm op de Bartenz zee deed gevoelig zijn werk, waardoor de boot alles behalve kalm zijn werk kon doen. Af en toe moest je je even aan de matras vastgrijpen om niet uit bed te glijden. Het feit dat we gisteren nog maar net de boot niet gemist hebben speelde ook een beetje mee om de slaap maar moeilijk te pakken.

Vandaag zijn we de hele morgen in Kirkenes, het keerpunt van deze boottocht. Vanaf hier gaan we weer terug naar Bergen, het startpunt van deze reis. Kirkenes ligt in het uiterste puntje van Noorwegen tegen Rusland aan. We zouden een excursie naar de Russische grens kunnen maken, maar daar zien we vanaf ook vanwege het wilde weer. Wat we wel doen is een frisse neus halen met een wandeling naar het centrum. Gelukkig regent het niet al te uitbundig.

Ons is drie en een half uur tijd gegund, dat moeten we kunnen redden. Onderweg zien we een monument dat iets te maken moet hebben met de oorlog want we ontwaren het jaartal 1944 en kennelijk een Russische soldaat, maar het opschrift zowel in Noors als in Russisch is voor ons niet duidelijk buiten het jaartal. Ook komen we een voormalige schuilkelder tegen, maar die is pas na 12:30 uur te bezichtigen en dat is te laat voor ons. Wel doen we een kerk aan, die uitnodigend openstaat. Duidelijk een protestantse kerk, maar wel weer mooi van buiten en van binnen. De gelegenheid om een kaarsje op te steken laten we niet aan ons voorbijgaan evenals om enkele woordjes achter te laten in het grote gastenboek.

Vervolgens nemen we een consumptie in café Central, waarna we noodzakelijkerwijs weer terug moeten lopen naar de boot.

Na de lunch nemen we een paar uurtjes om wat rustig aan te doen. Dat brengen we door met lezen, een spelletje en het dagritme bijwerken.

Terwijl we denken dat we het wat rustiger aan kunnen doen wakkert de storm flink aan en dat voelt niet zo heel prettig. Ook tijdens het avondeten gaat de eetlust een beetje over door het stormachtige weer. Grote schuimkoppen op de rotsen.