Aan land in Khasab Oman

Donderdag 7 jan 2016

Even over gisteren, zoals elke dag, gister was het Driekoningen en meer kan ik niet toevoegen aan het eerdere verhaal.

Vandaag komen we niet al te vroeg aan in Khasab, op het meest oostelijke puntje van het arabische schiereiland. Het is een enclave toebehorend aan de sultan van Oman in geklemd en omringd door de emiraten. De geplande excursie is een boottocht door de fjorden van Khasab. Heel mooi en indrukwekkend zoals zoveel op deze reis. Het weer speelt ook nog lekker mee, we leggen ons op het bovendek van de lokale boot, want zitten kun je er niet, en genieten van het heerlijke weer, niet te warm en af en toe een wolkje tegen te felle zon. Deze fjorden zijn inderdaad indrukwekkend al blijven de bergen een grauwe uitstraling houden. Hier en daar een verdwaalde boom, misschien wel dadels. Ondertussen houden we even stand in een lagune en krijgen we een heuse dolfijnen show. Dolfinarium is er niks bij. Hier er daar zie je een nederzetting en je vraagt je af hoe die mensen daar moeten komen, vermoedelijk via het water. Vele bootjes volgen. Onze boot heeft een engelstalige uitleg en ook een russische. Helaas is het engels nog gebrekkiger dan de povere geluidsinstallatie zodat we af en toe wat woordjes kunnen herleiden naar echt engels. Maar we zien genoeg om te genieten. Rondom een eilandje leggen de boten aan via een anker en kunnen de liefhebbers een duik nemen in het 22 gr warme water. Daar wordt gretig gebruik van gemaakt en na ruim een kwartier als iedereen weer aan bord is vertrekt de boot weer. Aan boord is rijkelijk alcohol vrij drinken aanwezig en allerlei fruit, allemaal gratis. Met de heersende temperaturen moet je inderdaad veel drinken. Op de weg terug zien sommige medereizigers vliegende vissen. Ik heb geen reden om aan hun constatering te twijfelen, maar was niet in de gelegenheid om een en ander fotografisch vast te leggen. Maar geen nood, op de boot circuleerde meteen het advies om op youtube te gaan zoeken. De boottoer duurde ongeveer vier uur. Na terugkomst lunch genomen en lekker uitgerust op ons balkon dat vandaag aan de goeie kant van de kade lag en verrijkt was met schaduw. Wat wil een mens nog meer? In de haven onder ons zagen we vele activiteiten en dat wekt nieuwsgierigheid. Wij, nieuwsgierig als we zijn, erop af. Het waren vele bootjes uit Iran met uiteraard Iranezen. We knoopten een praatje aan met handen en voeten en wat we begrepen; ze kopen goedkope spullen in Oman en verschepen die in piepkleine bootjes naar Iran. Het is ongeveer 70 km de oversteek in de straat van Hormuz en ze doen er 3 uur over. Later lezen we dat Iraniërs spullen smokkelen die onder de boycot vallen en dat ze binnen 12 uur Oman weer moeten verlaten. Nu de boycot opgeheven wordt zal dat wel weer hun baan of inkomen kosten. Vlak voor zonsondergang zien we de tientallen bootjes vertrekken. Er kwam ook een veerboot aan en bij navraag bij een ambtenaar vertelde hij dat die uit Muscat kwam. Daarop zaten ook duidelijk gastarbeiders met hun hele hebben en houden in plastic tassen en opgerolde matras. Volgens die ambtenaar zou er binnenkort een veerdienst met Iran worden geopend, dankzij het einde van de boycot.

Tegen 17:30 kiest de kapitein het ruime sop op weg naar Dubai, daar verblijven we twee nachten.

Muscat OMAN

Woensdag 6 jan 2016

Eerst iets over gisteren avond. Het diner stond in het teken van Italië, immers de maatschappij waarmee wij varen, MSC, is van oorsprong Italiaans. Er wordt ook veel Italiaans gesproken aan boord. Maar daar wagen wij ons maar even niet aan.

Bij het diner werd iedereen geacht te verschijnen in een van de Italiaanse nationale kleuren, rood, groen of wit. Daar deden wij dus even niet aan mee, dat paste niet in onze koffer. Geen nood hoor het feest ging toch wel door. Iedereen kreeg ook aangepaste servetten, rood, groen of wit.

Vanavond worden we geacht in het wit te verschijnen, nou moet het toch niet gekker worden! We gaan gewoon op ons zondagse beste.

Vandaag een excursie door Muscat geboekt van ongeveer 4 uur. In onze bus uitsluitend engelstaligen, dit keer geen duitsers. De begeleider was een alleraardigste inwoner van Oman gekleed in een crème kleurig en lang traditioneel gewaad en een leuk hoofddeksel daarbij passend. Hij gaf ook achtergrondinformatie over kledij en gebruiken.

De sultan van Oman, die schatrijk is, deelt ook rijkelijk uit aan zijn eigen onderdanen. Gemiddeld salaris 2000 euro met vrij wonen en geen ziektekosten. Zelf heeft de sultan een luxe jacht in de haven en rijkelijk lux uitgevoerd paleis ter beschikking. Zijn beeltenis kom je overal tegen. We rijden het haven terrein af en moeten even langs de immigratie. Onze paspoorten zijn aan het begin ingenomen en wij moeten ons identificeren met de speciale bootpas en een aanland kaart en die moet je bij terugkomst op de boot weer inleveren. Eerste stop is de grote moskee, waar we deze keer wel naar binnen kunnen. De begeleider is erg nerveus, want er mag niks aan het toeval worden overgelaten, vrouwen met hoofddoek op en geen plukje haar zichtbaar, lange broeken en lange mouwen. Twee mannen werden geweigerd omdat stukjes huid van onderbenen zichtbaar waren. Maar toen dat allemaal geregeld was, schoenen uit en de moskee in. Je schoenen weer terugvinden is ook een hele toer, want er is niet één, maar meerdere plekken waar de schoenen in vakjes moeten. Deze moskee is pas enkele jaren geleden klaar gekomen en is in een woord geweldig. Plaats voor 22000 gelovigen en alles heel mooi en lux. Het vloerkleed is uit één stuk en is in Irak handmatig door 400 vrouwen gemaakt. Totaal gewicht van het tapijt is ruim 8000 kg. Op de plekken waar we mogen lopen is het tapijt bedek met tijdelijke vloerbedekking om het tapijt niet teveel te laten slijten. Er lagen vandaag drie cruise boten aangemeerd en van die duizenden mensen gingen er veel naar de moskee. Dus druk was het er. Alles is uiterst luxe afgewerkt. Hoewel er officieel niet gefotografeerd mocht worden is er volop al dan niet stiekem gefotografeerd. Zelf heb ik daar ook een steentje aan bijgedragen en volop de camera laten werken. Zodra ik de kans krijg gaan de foto's online.

Ook de omgeving van de moskee is geweldig, veel bloemen en groen. Het bijhouden geschiedt door gastarbeiders. Natuurlijk moet er rijkelijk gesproeid en bevloeid worden in dit hete klimaat, maat alles staat er piekfijn bij. Na deze stop ging het naar de lokale markt waar een onvoorstelbare hoeveelheid prullaria te koop wordt aangeboden. Elke vierkante centimeter wordt benut om de koopwaar ten toon te spreiden en de ene verkoper is nog handiger in het aanprijzen dan de volgende.

Oman behoort niet tot de verenigde emiraten en heeft dus een eigen munt, maar emiraatse dirham en de euro of dollar worden maar al te graag aangenomen.

Het verkeer is een grote chaos en voor al die bussen met toeristen een ware uitdaging om telkens weer op tijd de reizigers naar de volgende plek te brengen. Wij dus na een dik half uur niks gekocht hebbende naar het volgende museum waar de sultan een hele verzameling heeft laten onderbrengen. In de bus worden we voorzien van water hetgeen geen overbodige luxe is bij deze temperaturen. Vandaag rond de 30 gr. En uiteraard totaal onbewolkt. Het volgende en laatste punt is het paleis de sultan himself. Erg praktisch gesitueerd pal naast het ministerie van financiën. Overigens wel afgelegen en moeilijker bereikbaar. Voor de sultan staat uiteraard de helikopter ter beschikking. Ook hier een overdaad aan marmer en luxe aan de buitenkant, want verder dan het hekwerk komen wij als simpele burgers niet. De sultan liet zich niet zien, dus dat betekende het einde van deze toer. De rest van de dag aan het zwembad en het zonnedek doorgebracht, af en toe wat te drinken of eten gehaald in een van de bars die bijna 24 uur open zijn.

Het diner was weer prima in orde en voldaan hebben we ons te ruste gelegd, nadat we eerst nog een shuttle geregeld hadden voor zaterdagmorgen vroeg. Dan vertrekt ons vliegtuig om 08:00 uur. Dat wordt een vroegertje. Trouwens elke morgen moeten we vroeg eruit want excursies beginnen rond 08:00 uur. Uitslapen en uitrusten moeten we thuis maar doen.

Op zee in de buurt van Khasab

Maandag 4 jan 2016

We zijn iedere avond op hetzelfde tijdtip en aan dezelfde tafel met dezelfde gasten ingedeeld. Niet vervelend hoor, makkelijk dat we alle zes het Nederlands beheersen. Dat maakt de conversatie immers gemakkelijker. Dat zal zo deze hele reis nog duren. Onze tafelzitting voor het diner staat gepland om 21:00 uur en dat is best wel aangenaam, immers na de dis wordt het bedtijd. Afgelopen nacht kon ik de slaap niet te pakken krijgen. De zee ging aardig tekeer afgelopen nacht en in de morgenuren, misschien dat het daardoor wat onrustig was. Niet dat het heftig was, maar katterig waardoor je steeds wakker blijft. Na de middag wordt het rustiger en zien we een vlakke zee. Vandaag zijn we de hele dag op zee dus in een tropische temperatuur heerlijk uitrusten bij het zwembad, ondertussen genietend van alle lekkernijen. Links en rechts zien we waar hier de rijkdom vandaan komt, booreilandjes die het zwarte goud omhoog halen.

De discussies aan tafel zijn heel gevarieerd en amusant. Zo is de mannelijke wederhelft van het Vlaamse stel zeer ervaren in het Nederlandse grootwinkelbedrijf dat zaken wil doen in Vlaanderen, en liet anekdotes de revue passeren over het verschil tussen de noordelijke en zuidelijke Nederlanden. Het Nederlandse stel, vader en zoon, weet van wanten in het bankwezen.

De eerste avond was de verplichte sloepenrol met zwemvest en uitleg hoe je zou kunnen verhinderen om te verdrinken in deze golf van allerlei pluimage zoals Perzen, Irakezen en Omanezen, om maar te zwijgen van de Dubainezen.

De dag begon met een eerder geboekte rondleiding achter de mooie façades van deze boot, backstage theater, de gigantische wasserij, de bevoorradings kelders en tot slot de keukens en het sushi restaurant. In de voorraad kelders moest beschermende kleding en haarnetje op. Een welkome afleiding die ruim drie uur in beslag nam. Wat een verschil met de ruimtes waar de gasten kunnen vertoeven. De bemanning moet het met basic hutjes doen. Voor de meesten is het contract 6 maanden, waarna ze vakantie hebben en dan moeten ze opnieuw solliciteren naar een baan aan boord voor zes maanden.

Gister heeft het in Abu Dhabi flink geregend en merkwaardig de lokale bevolking was zo blij verrast dat ze met alle raampjes van de auto's open door de straten reden. Dat komt hier dus weinig voor.

Ik heb op een of andere manier een haat-liefde verhouding met mijn Zwitsers zakmes. Bij verschillende security checks ben ik er in de loop der tijd al diverse kwijtgeraakt, dus was ik erg kien om dit niet meer te laten voorkomen. Dus bij de heen en terugvluchten zakmes in de koffer. Maar gister ging het mis bij de security van de Etihad tower in Abu Dhabi. Daar moest het mes ingeleverd worden en kon ik het na afloop weer ophalen. Je raadt het al, eenmaal op de boot miste ik het mes en dus vergeten op te halen.

Deel twee in Abu Dhabi

Vervolg van zondag 3 jan 2016

Het euvel met de datum schijnt verholpen te zijn en ik heb meteen de datums van de eerdere berichtjes aangepast en die staan nu op de juiste plek.

Vanmiddag hebben we de eerder geboekte excursie door Abu Dhabi gemaakt. Alles liep perfect gestroomlijnd, in verschillende bussen, ieder zijn eigen taal, dus wij in de bus voor engels- en duitstaligen. Van te voren nog even geluncht, maar het viel de bediening enigszins tegen dat we alleen maar salade genomen hebben. Niet dat het wat kost, op de drank na is alles inclusief.

Die drank dat is ook zoiets. Van te voren wordt je op allerlei manieren aangepraat om van te voren een drankpakket te kopen, dat hebben we, misschien uit zuinigheid, maar niet gedaan. Geen nood we zijn geen drankorgels, en wat we consumeren betalen we gewoon.

De rondleiding begint met een ritje naar de Etihad tower waar we op 74ste verdieping op 300 mtr hoogte een high tea aangeboden kregen. Met een schitterend uitzicht over de stad op de koop toe. De fotograaf kon het nauwelijks bijhouden. Na een uur weer de bus in en naar de heritage, waar we ons in de woestijn konden wanen. Nou had het vannacht behoorlijk geregend dus dat was hier en daar modder lopen. De zon liet verstek gaan, maar daar hadden we geen moeite mee. Geen regen meer en een weldadige temperatuur vergezelden ons. Met alleen een T-shirt was net even iets te fris dus de meegenomen jas verveelde niet.

Ook hier waren we een half uurtje vrij om ons onder te dompelen in de vele op toeristen gestoelde stalletjes met prullaria oftewel souveniers.

Het hoogtepunt van vanmiddag was de Zayed moskee, de op twee na grootste ter wereld, genoemd naar en betaald door de emir zaliger. Er is plaats voor 42000 gelovige personen en heeft volgens zeggen 22 miljard dollar gekost. Vanaf de parkeerplaats was aangepaste kleding verplicht, dus hoofddoek voor dames en de heren geen blote armen of benen. Geen probleem bij dit weer. Mooi gezicht al die dames met hoofddoek, foto volgt nog. Je valt van de ene verbazing in de andere en wat me nog nooit eerder is overkomen, de batterij van het fototoestel liet het afweten voor vandaag. Dus verder met de telefoon gewerkt. Je zult begrijpen dat er aardig wat foto's zijn geschoten, vooral ook omdat we de kans kregen vooraan in de bus plaats te nemen en niet zoals gisteren dat alles gefotografeerd moest worden vanuit het zijraam. Misschien dat de helft onbruikbaar is, maar dat zien dan wel weer.

De moskee zelf mochten we niet in, dus na een rondje langs al het moois terug naar de bus.

Abu Dhabi is de grootste van de emiraten en pompt het meeste olie op, dus ook het welvarendste van de emiraten. Ook wonen hier meer mensen dan in Dubai. Ongeveer 80% van de inwoners is gastarbeider, maar gezinshereniging is uitgesloten. Dus geen werk meer: dan naar huis. Veel van de autochtone mannen lopen in spierwitte kleding. Volgens zeggen verschonen ze die vier keer per dag en die jurken zijn stijf gestreken. Vrouwen zijn veelal zwart gekleed en volledig bedekt. Toeristen zijn net als thuis gewoon herkenbaar.

Abu Dhabi wordt omringd door honderden opgespoten eilanden, grote en kleine, waarvan het meerendeel toebehoort aan de Royal family. Het meeste zand voor die eilanden is geimporteerd uit Algerije! Het aantal peperdure voertuigen is opvallend en wordt gedomineerd door Porsche, Bentley, Ferrari, Mercedes, BMW enz, zonder ook maar enigszins het idee te hebben volledig te zijn geweest.

Volgens zeggen wordt er geen belasting geheven, maar de huren van appartementen zijn haast onbetaalbaar. Zo ook de hotels. Een Royal suite kost ongeveer 17000 dollar per nacht zonder ontbijt!

Morgen geen excursies want we zijn de hele dag op zee, richting Oman.

Abu Dhabi

Zondag 3 jan 2016

Gisteren had ik enkele berichtjes gemaakt en die kon ik niet meer terugvinden. Toen ontdekte ik dat de datum nog niet naar 2016 verschoven kan worden, dus die berichtjes staan op begin januari 2015! Ik heb een mailtje gestuurd naar de beheerder van de website en hoop dat ze dat snel aanpassen. Tot zo lang leven we dus even in de onvoltooid verleden tijd. Of zou het te maken kunnen hebben met de regio waar we nu verblijven, wie weet.

Gisteren vergeten te melden dat we in de Dubai Mall de gigantische zee aquarium hebben bewonderd. Dat is een en al oh, en ah!

Glutenvrij aan boord is geen enkel probleem, als je maar op tijd op de juiste plek bent, maar aan het einde van de rit weten we precies hoe alles werkt, dus we hebben nog een paar dagen. Zo dadelijk gaan we op excursie door Abu Dhabi.

Vanmorgen begon de dag na een heerlijke nacht (we hebben de schade ingehaald) met regen! Wel was de temperatuur aangenaam ongeveer 20 gr en tegen de middag werd het droog.

Dubai here we are

Zaterdag 2 jan 2016

Vanmorgen erg vroeg kwamen we aan op Dubai airport, 07:30 uur lokale tijd, maar dat is drie uur tijdverschil met Nederland. Dus dat was een hele korte nacht. Slaapdronken zijn we nog een poosje op de prachtige luchtheven gebleven. Uiteindelijk hebben we de taxi maar naar de terminal genomen en zijn aan boord gegaan. Daarvóór hebben we nog een tweetal excursies geboekt, een voor de namiddag door modern Dubai en eentje voor morgen, zondag, als we in Abu Dahbi aan land gaan.

Ondanks de vermoeidheid was de aandacht voor de excursie niet tanende. Als klap op de vuurpijl werden we een uur losgelaten op de Dubai Mall, pal onder het hoogste gebouw, de Burj Kahlif. Dat was ingelast omdat een ander onderdeel geschrapt was na de brand daar vlakbij in het Address hotel vlak voor de jaarwisseling. We zijn wel langs dat hotel gereden, maar je zag er niks van, alles rondom is afgesloten voor verkeer.

De Mall is zeer indrukwekkend vol glitter en glamour, je kunt er echt verdwalen, dat hebben wij op deze eerste dag maar niet gedaan.

De temperatuur is heerlijk, rond de 27 gr. met een verfrissend briesje.

De hut die we toebedeeld hebben gekregen (tegen betaling overigens...) is prima, eerlijk gezegd nog net een slagje beter dan HAL. De rest van de service moeten we nog ervaren.

Het diner nuttigden we samen met twee Nederlanders en twee Vlamingen, erg gezellig.

Internet is op de boot erg traag en duur op de koop toe, dus we houden het bij tekst. Wel veel foto's gemaakt en die gaan op de site als er betere internet verbinding voorhanden is.

Intussen kabbelen we rustig door de perzische golf, waarna we zondagmorgen hopen aan te komen in Abu Dahbi.

Dubai here we are

Na een korte en vrij slapeloze nacht aangekomen in Dubai. Tijdverschil is 3 uren dus die kwamen we sowieso al tekort vannacht. In de aankomsthal merk je weinig van de warmte buiten, nee het tocht zelfs door de airco's. Even uitrusten en dan op naar de boot om in te checken.

Wij verbazen ons over de onvoorstelbare hoeveelheid passagiers die hier vanmorgen aangekomen zijn en kennelijk in Dubai blijven want we stonden bij de immigratie en de transit passagiers gaan een andere weg.