Salem

Vanaf het schiereiland Cape Cod is de planning om weer noordwaarts te gaan en vandaag te landen in SALEM. Salem is een heksenstad, waar vroeger nogal wat van die heksen zijn gesneuveld. (Salem komt van het joodse woord voor vrede SHALOM.) Zeker met de komende Halloween is Salem een attractie. Alles staat overal al volop in het teken van Halloween en in Salem al helemaal. Maar zover zijn we nog niet. Eerst onderweg een glasmuseum met glasblazerij bezoeken in het plaatsje Sandwich. Hier wordt de invloed van Nederlandse glasblazers duidelijk aangehaald. Na Sandwich reizen we verder naar Plymouth waar we al eens eerder waren, maar het leek ons goed om nog wat details te gaan zien. Zoals de Mayflower II (replica van de Mayflower I) die, in het Engelse Plymouth gebouwd, naar het Amerikaanse Plymouth is gevaren en hier nu voor anker ligt. De tijd vliegt onder onze voeten weg en we willen nog vandaag Salem bereiken, dus rijden maar. Dit keer moeten we wel over de snelweg dwars door Boston. Op goed geluk kiezen we een hotel aan de haven, en het is meteen bingo, want het voordeeltje van de parkeermeter is meteen vervlogen plus nog een flink aantal centen erbij. Maar ja, we zijn op vakantie tenslotte. Wel een riant hotel waar we nog even kennis maken met een Amsterdams koppel die ons meteen een goed hotel aanraadde voor minder dan de hoofdprijs! Het diner houden we simpel en het restant nemen we mee voor morgen. Zo komt het financieel toch nog goed. Het weer gaat duidelijk minder worden, van de 29gr op zondag was op het eind van de middag nog nauwelijks 15gr over en miezer regen in Salem.

Cape Cod

Zoals al eerder gemeld, is Cape Cod een langgerekt schiereiland, met eigenlijk maar een weg. Zo zijn we gedwongen deze weg te nemen naar het uiterste punt van dit eiland. Geen probleem hoor, er zijn ergere dingen. We hebben vannacht trouwens prima en rustig geslapen, want de buren hielden zich opvallend rustig. Die buren liggen op het naastgelegen kerkhof. Voordat we op stap gaan, boeken we nog een nacht in dit hotel bij zodat we later niet op zoek hoeven naar een onderkomen. Met de koelbox vol proviand gaan we op stap. Doel is de oude vuurtoren in het plaatsje Truro. Moet heel spannend zijn volgens de beschrijvingen. Enkele jaren geleden dreigde deze vuurtoren verzwolgen te worden door de zee en werd kompleet ca 200 mtr landinwaarts verplaatst. En dat voor een gevaarte van meer dan tweehonderd jaar oud, met muren die zeker een meter dik zijn. Het is inderdaad de moeite waard, we krijgen een privé rondleiding nadat we alle trappen zijn opgeklauterd. Alles wordt gerund door (veelal bejaarde) vrijwilligers en die gaan ervoor. Naast de vuurtoren die nog steeds dienst doet, staat een oorspronkelijk als hotel bedoeld gebouw, nu in gebruik als museum. Helaas moeten we even geduld hebben want het gaat pas later open op zondag. Maar het wachten was ook weer de moeite waard. Hierna gaan we op naar het uiterste punt van het eiland, Provincetown. Wat schetste onze verbazing, er is dit weekeinde een honden en hondjes parade van vrijdag tot en met zondag. Helaas hebben we er maar weinig meer van meegekregen, wel was het er gezellig druk. Rest ons niets anders dan terug te rijden naar South Yarmouth, waar we eind van de middag weer aankomen. Het weer vandaag is wederom grandiso, ruim 28gr met een felblauwe hemel. Als ik dit schrijf zitten we buiten op een terras terwijl om ons heen het hotel aan de buitenkant opnieuw geschilderd wordt. Ja, hoor gewoon op zondag wordt doorgewerkt. Het avondeten nuttigen we tegenover het motel in Doyle's saloon. Goed eten.

Verder zuidwaarts

Na het drukke stadsleven zijn we wel weer toe aan iets rustiger sfeer. Het weer is uitmuntend, met een strakblauwe lucht werd het zeker 28gr. Ons doel is CAPE COD een schiereiland in de Atlantische Oceaan. Onderweg proberen we zoveel mogelijk de binnenwegen te nemen dan zie je nog eens wat. Soms lukt dat niet helemaal en ondanks de perfecte navigator lukt het ons om even de weg kwijt te raken. Eerst nog even langs bij de supermarkt van ROCHE BROS in Marshfield, die hebben een geweldig assortiment glutenvrij brood. Je kijkt er je ogen uit wat voor soorten gebak ze er hebben, maar daar blijven we maar van af. Vandaar verder naar Plymouth. Onderweg zien we eerste tekenen van de Indian Summer. In Plymouth zijn ooit de eerste Engelsen aan land gekomen om een kolonie te stichten. Alles ademt nog engels. Tijd voor koffie en een rondgang langs de haven en de vele gedenkplaatsen. Veel staat in het teken van pelgrimage, ook vanuit Nederland. Afvallige gelovigen uit Engeland vluchtten destijds naar Leiden en gingen vandaar naar Plymouth. Het warme weer nodigt ook uit om uit te zien naar een bijpassend kledingstuk, de korte broek en die wordt aangeschaft. Kleedhokje is voorzien in een eenpersoons tentje. We vermaken ons in Plymouth en reizen verder naar ons doel, South Yarmouth waar een hotel op ons wacht. Halverwege nemen we een milkshake, maar die valt niet zo best. Om het schiereiland te bereiken moeten we de imposante brug over de Sagamore over, en dan nemen we de kustweg naar South Yarmouth. Prima hotel, bijna een derde van de hoofdprijs die we gister in Boston betaalden. In de weekeinden wordt daar alles schrikbarend veel duurder volgens medereizigers. De fonkelnieuwe auto die we berijden heeft helaas wel schrammetjes opgelopen bij het hotel, zonder dat de dader zo vriendelijk was zijn naam bekend te maken.

We blijven nog even in Boston

Het weer is zeer wispelturig, gisteren, donderdag dus, was het echt fris met nauwelijks 15gr, met een ijzige noordenwind, terwijl vandaag de zon een put in de grond schijnt en met een strakblauwe lucht makkelijk 23gr wordt. De weersverwachting laat niets te wensen over, immers voor het weekeinde wordt 29gr voorspeld, terwijl het dinsdag weer regent en 13gr. Dat was het weerbericht voor BOSTON. Inmiddels is de middag bijna ten einde en kunnen we even de dag doornemen. Gelukkig afgelopen nacht redelijk kunnen slapen en minder vermoeid op stap met de metro. In de binnenstad is een zogenaamd historical trail, een lange wandeling die loopt via een rode lijn dwars door de stad en laat veel interessante plekken en historie van BOSTON zien. Het zijn veel oude gebouwen en plaatsen waar de geschiedenis een stempel heeft achtergelaten, maar ook smulparadijsjes met volop zoetigheid (ook glutenvrij!). Kortom met volle teugen ademen wij de sfeer van de 16e en 17e eeuw in, tot aan de beroemde thee opstand tegen de belastingheffingen, waarmee eigenlijk de stichting van de federale staat begon. Ook de inwendige mens moest nodig worden aangevuld, gister was het een beetje luxe, wat eigenlijk wel wat tegenviel en dus vandaag wat minder. Onze keus was bij Wendy's, maar de discussie over glutenvrij verliep enigszins moeizaam, maar het lukte toch nog. We beleven een heerlijke avond en genieten onder een sterrenhemel van een wandeling langs het water.

Boston here we are

De eerste volle dag in Boston. Eerst de auto ophalen, maar die laten we vandaag lekker staan bij het hotel. Het hotel ligt net buiten Boston in Quincy en niet ver daar vandaan is een halte van de metro, dus dat gaan we eens testen. Het is al behoorlijk gecompliceerd om er achter te komen hoe je een kaartje kunt kopen in een automaat, vooral omdat er zoveel soorten zijn, ook voor senioren, maar als we dat intoetsen vraagt ie om onze (uiteraard Amerikaanse) ID om te bewijzen dat we echt ook senioren zijn, en daar gaan we de mist in. Zonder kaart krijg je de poortjes niet open! Dan maar twee voor de volle mep gekocht. We gaan naar de J.F.Kennedy library, niet zo ver hier vandaan. Een geweldig gebouw met museum over Kennedy en alles rondom hem. Imponerend. Na afloop weer de metro, maar het kaartje weigerde, en nu kregen we hulp van een aardige man en wat bleek er zat 30 cent te weinig saldo op en dat kon worden bijgeladen waarna we weer konden reizen. Wij maar denken dat we in NL een ingewikkeld systeem hebben voor openbaar vervoer, hier kunnen ze er ook wat van hoor, zeker voor vreemdelingen. We nemen de auto om te shoppen bij onze hofleverancier, de Walmart. Dankzij de navigator een fluitje van een cent.

Alles kwam toch nog weer goed

Ondanks de vertraging vanuit Amsterdam konden we in London nog wel de aansluiting halen, met wat extra hulp van aardige medewerkers. Inmiddels ook veilig in Boston aangekomen.

Nu gaat het echt beginnen.

Vanaf Schiphol, waar we nu zitten te wachten, gaan we met BA naar London en dan verder naar Boston. Even tijd nemen we om te acclimatiseren en Boston te verkennen om daarna ons doel na te gaan, namelijk New England. We zien wel waar we uitkomen en hopen jullie van een en ander via deze site op de hoogte te houden.