Na het drukke stadsleven zijn we wel weer toe aan iets rustiger sfeer. Het weer is uitmuntend, met een strakblauwe lucht werd het zeker 28gr. Ons doel is CAPE COD een schiereiland in de Atlantische Oceaan. Onderweg proberen we zoveel mogelijk de binnenwegen te nemen dan zie je nog eens wat. Soms lukt dat niet helemaal en ondanks de perfecte navigator lukt het ons om even de weg kwijt te raken. Eerst nog even langs bij de supermarkt van ROCHE BROS in Marshfield, die hebben een geweldig assortiment glutenvrij brood. Je kijkt er je ogen uit wat voor soorten gebak ze er hebben, maar daar blijven we maar van af. Vandaar verder naar Plymouth. Onderweg zien we eerste tekenen van de Indian Summer. In Plymouth zijn ooit de eerste Engelsen aan land gekomen om een kolonie te stichten. Alles ademt nog engels. Tijd voor koffie en een rondgang langs de haven en de vele gedenkplaatsen. Veel staat in het teken van pelgrimage, ook vanuit Nederland. Afvallige gelovigen uit Engeland vluchtten destijds naar Leiden en gingen vandaar naar Plymouth. Het warme weer nodigt ook uit om uit te zien naar een bijpassend kledingstuk, de korte broek en die wordt aangeschaft. Kleedhokje is voorzien in een eenpersoons tentje. We vermaken ons in Plymouth en reizen verder naar ons doel, South Yarmouth waar een hotel op ons wacht. Halverwege nemen we een milkshake, maar die valt niet zo best. Om het schiereiland te bereiken moeten we de imposante brug over de Sagamore over, en dan nemen we de kustweg naar South Yarmouth. Prima hotel, bijna een derde van de hoofdprijs die we gister in Boston betaalden. In de weekeinden wordt daar alles schrikbarend veel duurder volgens medereizigers. De fonkelnieuwe auto die we berijden heeft helaas wel schrammetjes opgelopen bij het hotel, zonder dat de dader zo vriendelijk was zijn naam bekend te maken.