We verlaten Oostenrijkse sferen in Stowe, immers vele restaurants en hotels hebben namen die daaraan doen denken zoals Alpenrose of Edelweiss. Niks mis mee hoor, maar we zijn wel in Amerika. Op onze tocht naar het westen belanden we eerst in Burlington en doen met genoegen dit stadje aan. Even buiten de stad treffen we een groot openluchtmuseum, het SHELBURNE museum. Eigenlijk hebben we te weinig tijd om alles te bezichtigen. Immers we moeten in Charlotte de boot nemen om het Champlain meer over te steken. Je weet maar nooit hoe druk het er is. Dat valt gelukkig erg mee, aangekomen bij de pier kunnen we eigenlijk binnen 5 minuten op de boot die ons in 30 minuten naar de overkant brengt naar ESSEX. Verbazingwekkend is de overtocht nog voordelig ook omdat we senioren zijn. Wat dat betreft hebben we vaak dat voordeeltje, als senior krijg je bijna overal korting. Stel je daar nou niet al teveel van voor, een korting van 1 of 2 dollar is al aardig wat, maar meegenomen is het wel. Het valt ons op dat je bijna overal rijkelijk glutenvrije producten kunt krijgen, dat was jaren geleden wel anders, dan moesten we met een kaarsje gaan zoeken, terwijl je nu in bijna elke supermarkt wel een aardig assortiment tegenkomt. Iemand vertelde ons dat steeds meer mensen een hekel krijgen aan gemanipuleerd graan en mais dat in voedsel verdwijnt en mede daarom ook overstappen op glutenvrije producten. Onderweg naar SARANAC lake, waar we de nacht doorbrengen komen we door Lake Placid, waar ooit olympische winterspelen zijn gehouden. Alles ligt er troosteloos bij, maar dat zal wel veranderen als de sneeuw weer tevoorschijn komt. In SARANAC lake treffen we zelfs een ALDI aan en ook daar ligt het glutenvrije brood zo op de plank. Ook vandaag zit het weer best wel mee, niet uitbundig, maar wel lekker zonnig en wind. Laat in de middag even een regenbui. Met veel plezier gooien we ook de benzinetank nog eens lekker vol voordat we ons bij het hotel melden.