Donderdag 1 september 2022

De dag begint heerlijk fris met een temperatuur van rond de 20°. Maar aan die kortstondige vreugde komt gauw een einde als tegen de middag de 30° alweer wordt aangetikt. Gelukkig is het hier (nog) niet zo dramatisch als in Californië waar ze de noodtoestand zouden hebben uitgeroepen vanwege de hitte. Onbegrijpelijk hoe hier met energie wordt omgegaan. Waar je ook naar binnen gaat, of het nou een museum of restaurant is, overal staat de airco volop te brullen en is het soms buiten nog aangenamer. Vaak zit je ook nog op de tocht van die airco's. Zelf ben ik er een paar keer flink verkouden van geweest, maar paracetamol houd me op de been, maak je dus vooral geen zorgen. Je hoort mensen in Californië vaak klagen dat ze elektrisch moeten gaan rijden, maar waar zijn de laadpunten?

Goed, over tot de orde van de dag. Na het uitgebreide ontbijt genieten we nog even na op ons balkon met een bakkie koffie en smeden we de planning voor vandaag. Via tripadvisor vinden we het art museum van Portland. Dit museum hebben we jaren geleden gemist (2013) omdat het gesloten was. Nu dus op herhaling. En we worden weer beloond met een schitterende collectie oude meesters, onder andere Rembrandt en Vincent van Gogh. Wat een mooie verzameling. In het tweede gebouw dat via een tunnel onderdoorgang te bereiken is volgt de hedendaagse kunst. Ook spannend soms en zeker bij sommige werken denk je bij jezelf: waarom ben ik nooit tot zo iets gekomen, het lijkt toch simpel, een paar strepen en hup je kunstwerk is klaar. Maar helaas zo lijkt moderne kunst niet in elkaar te zetten. Hierna zoeken we een eetgelegenheid op nadat we eerst gezorgd hebben voor voldoende parkeertijd. Die gelegenheid vinden we vlakbij en tot teleurstelling van de ober houden we het bij ieder een starter met gewoon water. Gezien de uitstraling van het etablissement zijn we toch een aardige som kwijt.

Tegenover het art museum ligt een park waar we de zelfkant van onze maatschappij zien met daklozen. Aan de andere kant van het park staat een kerk en dat trok onze belangstelling. Zodra we een voet naar binnen dreigen te zetten komt een zichzelf emeritus professor noemende man ons vertellen wat dit allemaal inhoudt. Het lijkt erop dat hij zich nu inzet voor de vredesbeweging. Inmiddels heeft hij vele posters van over de hele wereld hier verzameld en opgesteld. We horen zijn verhaal aandachtig aan waarna we vragen naar de kerk. Maar voor het zover is traceert hij ons op koffie en die is ook nog eens mierenzoet. O ja, die kerk is boven zegt hij en hij begeleidt ons andermaal daarheen. Onze verbazing is groot wat we hier allemaal zien. Een oude kerk met veel glas in lood ramen, allemaal bijbelse taferelen uitbeeldend. Na deze bezichtiging gaan we huiswaarts naar onze stek en doen het wat rustig aan. Onvermijdelijk komt het moment van afscheid nemen van dit mooie en spannende land, nu nog 5 dagen en we gaan huiswaarts.

We hebben een hele mooie tijd gehad, soms wat vermoeiend, maar vol met verrassingen en bovenal lieve mensen ontmoet.

Omdat ik niet alles stipt kan onthouden, heb ik deze verhaaltjes geschreven en de vele foto's gemaakt. Eigenlijk alleen voor onszelf, maar kennelijk hebben lezers er plezier aan beleefd. Zo kan ik weer terughalen dat we hier eerder geweest waren in 2013 en aan de hand van foto's laten zien dat ik hier zelfs piano heb gespeeld.

Het avondeten genieten we in het restaurant.

Morgen gaan we weer met de familie Lemmen op stap