Nog een dag in Miami

Woensdag 28 dec

In het begin van de vorige eeuw bouwde een niet onfortuinlijke inwoner van Chicago een winterverblijf in Miami. Deze Amerikaan, James Deering, hoefde kosten noch moeite te sparen om zijn ideaal te verwezenlijken en inderdaad niet onverdienstelijk wat hij er van gemaakt heeft met de hulp van de beste architecten en met materialen van over de hele wereld, vooral Europa. Nu is het een museum met romantisch aangelegde tuinen. Hoewel we er vroeg bij waren, het complex heet overigens VIZCAYA museum and gardens, stond er al een lange rij voor de kassa. En geslepen als wij Nederlanders zijn, profiteren we van alles, dus zeker ook hier de onvermijdelijke seniorenkorting. Hoe moeten we anders dit financieel overleven? In de USA hebben ze dus nog ontzag voor de ouderen door ze bijna overal korting te geven.

Tot diep in de middag waren we in het museum en in de tuinen, overbodig om te zeggen dat we er met volle teugen van genoten hebben. Na onze tour nog een kop koffie in het restaurant en terug naar de basis.

Toen we naar de uitgang gingen stond er zowaar nog een bijna kilometer lange rij voor de kassa om naar binnen te gaan.

Aan de overkant van de straat is een planetarium en we zijn er nu toch dus even proberen. Maar helaas wegens veroudering onlangs gesloten en over drie maanden is het nieuwe planetarium klaar en of we dan nog eens langs willen komen. Dat zei een vriendelijke dame bij de naast gelegen universiteit. We hebben haar duidelijk gemaakt dat onze aow dat niet meer toelaat.

Terug in het hotel wordt het tijd om de auto op te ruimen, alles te sorteren en zo efficient mogelijk in de koffers pakken. Dat is vaak een puzzel, opletten dat er niks in de handbagage gaat wat problemen kan veroorzaken. Zoals zakmes en vloeistoffen. Morgen staat de vlucht naar huis, via London gepland te vertrekken rond 19:00 uur.

De overgebleven tijd proberen we te vullen aan het zwembad en we kunnen op de tablet alle nieuwtjes van thuis meelezen. 'S avonds rond 22:00 uur staat de digitale krant van de volgende dag voor ons klaar en via allerlei nieuwssites zijn we aardig op de hoogte van het reilen en zeilen aan de andere kant van de grote plas. We sluiten de avond af met een voortreffelijk eten in het eerder bezochte Mexicaanse restaurant.

Miami

Dinsdag 27 dec

Voor de middag is het weer uitmuntend en warm, maar na de middag worden we getrakteerd op een paar forse tropische buien zelfs een wolkbreuk die het rijden op de highway wel lastig maakte, maar intuïtief werd de snelheid goed verminderd. Langs de oostkust naar het noorden de lokale weg A1A volgend zie je een rijkdom die zo uit een Amerikaanse film kon zijn weggelopen, we vinden een zeldzaam plekje om een niet privé strandje op te gaan en genieten van de zee en laten de zwoele wind zijn werk doen.

Een beetje rustig aan kan immers geen kwaad na de laatste intensieve weken.

We kennen het Norton museum bij Palm beach en zijn verbaasd dat het half in puin ligt! Niets is minder waar, want een oud gedeelte wordt gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw. Er is nog wel een flink deel toegankelijk en dat moeten we zien. Een gratis kamerconcert krijgen we op de koop toe. Mooie zaken vervelen nooit, en aan het einde van de middag gaan weer naar het hotel met de eerder genoemde wolkbreuk als metgezel. Omdat je toch ergens op moet bezuinigen nuttigen we een eenvoudige maaltijd bij een welbekende Amerikaanse keten. Smaakt best goed hoor.

Leinie kreeg even de schrik van haar leven; naast onze auto kwam een taxi te staan en die berijder sprak Leinie aan en zei dat zij zijn auto had beschadigd! Toen die zag dat Leinie schrok zei hij geruststellend: typische Miami grap, ????????.

De internet verbinding hier is erg traag en laat nauwelijks toe om foto's te uploaden. We doen ons best om toch wat in beeld te krijgen voor jullie.

Aangekomen in Miami

Maandag 26 dec

Voor jullie een vrije dag, maar hier is het business as usual. We gaan aan onze laatste etappe beginnen naar Miami, bijna 500 km zuidwaarts bij een temperatuur van 31gr.

Iets wat we niet willen overslaan is het museum bij de universiteit van Tampa, dat is bij uitzondering vandaag wel geopend. Een zeldzaam mooi gebouw en een nog mooiere collectie gecombineerd met een kerstsfeer die met geen superlatieven is te beschrijven, die schieten allemaal tekort en doen geen eer aan het museum. Ik heb geprobeerd iets op beeld vast te leggen, maar de werkelijkheid is vele malen mooier.

Tegen het middaguur koersen we zuidwaarts en op deze lange en saaie rit stoppen we af en toe om onszelf en de auto wat rust te gunnen. Op het laatste deel van deze rit rijden we dwars door de Everglades en bij een van de stops staan we oog in oog met een uit de kluiten gewassen alligator, gelukkig met een hek ertussen!

De navigator wijst ons feilloos de weg naar de voor ons gereserveerde herberg. Als we er eenmaal gesetteld zijn zoeken we een Mexicaans restaurant op en genieten van een ferme maaltijd. Moe en voldaan leggen we ons te ruste.

Kerst in Tampa

Zondag 25 dec eerste en enige Kerstdag.

Eerst een paar algemene zaken voordat we de dag doornemen. Het is nu 16:00 uur lokale tijd en 30gr.C. Bij het zwembad is het best goed toeven.

Twee zaken vallen steeds weer op, overal is de herrie van airco's onvermijdeljk hoorbaar en waar je ook komt het ruikt, of liever stinkt bijna overal naar aangebrand spek of aangebraden boter. Of ze nou niet goed afzuigen weet ik niet, maar de lucht en de herrie zijn soms hinderlijk, tel daarbij de onvermijdeljke herrie van de autosnelwegen.

Vandaag beginnen we met het opzoeken van rust in een katholieke kerk, de Heilig Hart kerk. We kunnen kiezen tussen maar liefst vier diensten vanaf 07:30. Maar omdat dat wat erg vroeg is gaan we voor de mis van 10:30 uur. Opvallend is dat de kerk goed gevuld is met gelovigen en een overdaad aan kerstversiering. Heel mooi ingepast in de sfeer die de kerk uitstraalt. Door de mindere geluidsinstallatie en accoustiek was er niet veel van te verstaan. De dienst wijkt weinig af van wat wij gewend zijn, alleen alles in het engels uiteraard. En tussendoor wordt gevraagd wie er jarig is of wie visitor zijn. Wij hebben maar effe weggedoken. Net als bij de baptisten vorige week ook uitgebreid omhelzen en handen schudden. Opvallend is dat wij vorige week in de baptistenkerk de enige twee blanken waren en vandaag hebben we in een volle kerk hooguit twee anders gekleurden gezien.

Na de dienst proberen we wat te vinden, maar helaas alles dicht vandaag. We zien een mooi gebouw dat blijkt de universiteit te zijn met een mooi park. Daar nuttigen we ons kerstdiner: de meegebrachte boterhammetjes met een flesje water. Oh ja ook nog een mandarijntje en ieder een halve banaan. Is het niet geweldig?

Verder vanavond een diepvries maaltijd die we eerder hebben ingeslagen. Vandaag is alleen een enkel benzinestation open en de koffie die ze daar hebben lijkt wel al een paar keer gekookt te hebben. We zijn tevreden met een ijsje.

Zoekend naar een strandplek op de kaart zien we Anna island en besluiten daar naar toe te gaan. Halverwege merken we Apollo beach op en besluiten die afslag te nemen. Nou van beach is weinig te bespeuren, hooguit enkele luttele meters zand, maar opmerkelijk in de baai vlakbij de uitlaat van een energie centrale zwemmen talrijke zeehonden of zeeleeuwen, die regelmatig de snuit boven water steken om lucht te happen. Ze komen op het koelwater van de centrale af. Apollo beach is gewoon de naam van het stadje.

Zo volbrengen we de middag, waarna we nog even uitrusten aan het zwembad van het hotel. Iedereen is blij als de kerst voorbij is want dan draait de economie weer. Zelfs Walmart die normaal 24 uur open is, kent maar twee sluitingsdagen per jaar, Thanksgiving en kerstdag.