botervliegje.reismee.nl

Naar Kamp Westerbork

Woensdag 17 juni

Eerst gaan we bij de receptie langs om aan te geven dat de koelkast niet goed functioneert, ze zullen ernaar kijken.

Omdat het in de morgen al wat regent lijkt het ons beter om niet de fiets te pakken maar de auto om in principe naar kamp Westerbork te gaan. Zodra we daar aankomen blijkt dat we niet naar het museum kunnen zonder eerst via internet te reserveren. Ter plekke proberen we dat alsnog te doen maar het lukt van geen kanten.

Wel kunnen we via de zogenaamde Melkweg naar het kamp zelf lopen, het zou maar 2km zijn. Nou dat hebben we geweten. We zijn al wandelend gekomen tot aan het huis van de kamp kommandant en toen was het voor ons allebei genoeg.Wat viel dat tegen.
Wel zien we de radio telescopen.

Het lijkt wel of ze hier de meest agressieve steekmuggen van Drenthe hebben losgelaten want we worden flink beetgepakt.

Terug weer bijna een uur lopen, en doodmoe ook door al dat gesteekbesloten we een eetgelegenheid op te zoeken in de buurt van Hooghalen. Aldaar gezeten probeerde ik nogmaals tickets te reserveren en warempel dat lukte nu wel telefonisch. Mede omdat ik een beetje een verhaal ophield dat we van ver waren gekomen. Om 15:30 konden we dan terecht. Normaal kost dat ticket 9,95 maar de dame wist niet goed hoe te handelen met de betaling en dus maakte ze er maar veteranen van en die kunnen gratis naar het museum. Hebben wij effe mazzel.

In de tussentijd rijden we naar Dwingeloo en genieten daar op een terrasje van lekkere koffie met kruidkoek. Tegen 15:15 uur zijn we weer terug bij kamp Westerbork en kunnen direct het museum in. Zeer indrukwekkend en om stil van te worden. We blijven er tot sluitingstijd en gaan dan terug naar bungalowpark Wiltzangh. Iets later barst ook hier dan even een onweersbui los maar het valt nog mee.

De verdere avond blijven we op ons tijdelijke honk, genietend van de stilte om ons heen, af en toe verstoord door gekwetter van vogels of een ijverige specht danwel een verre koekoek.

Drenthe nader bekijken

Dinsdag 16 juni

Het weer is werkelijk ideaal om een flink stuk te gaan fietsen en dat doen we dan ook. Ook al om de frustratie van gisteren van ons af te laten waaien. Het plan is om naar Westerbork te gaan en daar naar de gedenkplaats van het voormalige gevangenen kamp. De fietsroute leidt ons door het nationale park Dwingelerveld. Bij het plaatsje Spier stoppen we even voor de noodzakelijke aanvulling met koffie. Vervolgens komen we door Beilen en gaan verder door landelijk Drenthe naar Westerbork. Hier nemen we de tijd voor een stevige lunch met in achtneming van de Corona maatregelen. Het verloopt allemaal soepel en na deze pauze stappen we weer op. Ons plannetje om naar de gedenkplaats van het voormalige kamp te gaan laten we voor wat die is want de afstand is nog zeker 10km extra. Doen we nog eens een van de volgende dagen.

We hebben er nu al ruim 27km opzetten.

Terug naar bungalowpark Wiltzangh doen we via een andere knooppunten route en zo komen we in Spier voor een versnapering. Over het nationale park fietsend zien we de grote schotel antenne van Dwingeloo. Bijna terug bij het park willen we nog even het bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer aandoen, maar die zijn alleen in het weekeinde open. Alles bij elkaar hebben we 55 km gefietst vandaag.

Het weer blijft prima en dus genieten we maar bij de wetenschap dat het in Limburg behoorlijk tekeer schijnt te gaan. Eerst zitten we een beetje te modderen om internet en televisie aan de gang te krijgen, maar het wordt al gauw duidelijk dat een stekker niet goed in het stopcontact zit.

In plaats van Japan zitten we nu in Drenthe

Maandag 15 juni

Anders dan ooit ons plan was zijn we nu in een huisje in Drenthe verzeild geraakt. Vorig jaar hadden we een rondreis door Japan geboekt, maar door de heersende crisis ging dat uiteraard niet door. Dus hebben we enkele weken geleden een huisje in Drenthe geboekt, alles precies volgens de regeltjes.

Dus wij vanmorgen vol goede moed op stap. Aangekomen bij de receptie moesten we nog wel een uurtje wachten totdat alles klaar zou zijn. Er werd zelfs gezegd dat we huisje nummer 28 zouden krijgen en we lieten de papieren van de reservering ook nog zien. Toen we na ruim een uur weer bij de receptie kwamen bleek dat ze ons helemaal niet hadden verwacht. Lichte paniek alom.

Er was helemaal geen plaats meer en nu werden we naar een ander bungalowpark gebracht, ook ergens in de gemeente Ruinen. Wat een sof. Eenoud en aftands huisje uit de vorige eeuw met nog een overdaad aan plastic schrootjes, maar wel met 6 slaapplaatsen.De man van het eerdere bungalowpark maakte wel duizend excuses maar het neemt niet weg dat we geen alternatief hadden anders dan naar huis gaan. Wel kregen we als fooi een bedrag terug wat het verschil zou zijn tussen het oorspronkelijke huisje en waar we nu zitten. Kortom we proberen er maar het beste van te maken. Terug naar huis is eigenlijk geen optie.

Het zit er weer op

Vrijdag, 29 november

We kunnen het heel kort houden, vandaag staat in het teken van terug naar huis. Op tijd de spullen pakken en naar de luchthaven waar om 14:00 uur het toestel vertrekt. We kijken met een voldaan gevoel terug op een paar fijne dagen die onze rugzak met herinneringen weer aardig hebben bijgevuld.

Als je onze verhaaltjes gevolgd hebt, dan hoop ik dat je er van genoten hebt.

Dit verhaal is gemarkeerd als spam en is daarom niet zichtbaar voor bezoekers.

De tweede dag in Valencia

Woensdag 27november 2019

De storm heeft ons vannacht een beetje parten gespeeld, we verblijven op de vierde etage en dus dat vangt veel wind. Klapperend raam en rolluik hielden ons soms wat uit de slaap. Het koelt β€˜s avonds flink af.

Vandaag gaan we fietsen, maar die moeten eerst gehuurd worden. De huisbaas had ons een adres daarvoor gegeven en daar zijn we naartoe gelopen. We konden twee gewone fietsen huren, niks bijzonders met een mandje voorop en een hufterproof slot.

Vol goede moed gaan we tegen de wind in en een beetje vals plat bergop de route door de drooggelegde rivierbedding beginnen. Eerste halte het Calatrava museum voor wetenschap, een heel apart gebouw, typisch Calatrava.

Binnen veel over wetenschap dat vooral de jeugd moet aanspreken. Veel dingen mag of moet je zelf doen. Na een tijdje hadden we het wel gezien en onder het genot van een versnapering eindigde onze tour.

Op de fiets via de rivierbedding naar het zogenaamde bioparc helemaal aan het einde van de bedding, toch zo’n dikke 9km.

Alles over prima fietspaden zonder autoverkeer, daar was niks van te zeggen, alleen de fietsen zonder enige ondersteuning en met wind tegen dat hadden wij ons anders bedacht. Eindelijk dachten we dan het bioparc bereikt te hebben, maar buiten een paar ganzen en eenden was er niks bio te beleven.

Dus terug maar weer, met het voordeel dat de wind mee zat. Halverwege echter voelde ik de achterband steeds verder leeglopen en werd het trappen steeds moeizamer. Op het laatste zuchtje lucht zijn we bij ons penthouse aangekomen.

Ja het is een prachtig penthouse maar je moet er wel wat voor over hebben want met bijna 90 treden kost het wel wat energie.

Na even rust gaan we naar de fietsen winkel om de fietsen dan maar in te leveren. We krijgen de borgsom netjes gecrediteerd en ook de teveel betaalde dag. Dan zoeken we nog een keer het strand op, maar nu bij daglicht en gaan weer terug om de nodige inkopen te doen.

En passant nuttigen we ieder een kleine pizza bij de lokale bakker.

Moe maar voldaan nemen we een rustige avond.

We zijn nu echt in Valencia

Dinsdag 26 november 2019

Eindhoven is een fijne plek om je reis te beginnen. Alles gaat heel rustig en gemoedelijk, kortom een verademing vergeleken bij Schiphol. Precies op tijd vertrekt ons vliegtuig. Nou ja, β€œons vliegtuig”, we hebben misschien een of twee schakelaartjes ervan mogen financieren. Plan is dat we om 09:20 aankomen. Punctueel landen we na een rustige vlucht in Valencia. Met de metro gaan we de stad in, een prima verbinding. Inmiddels krijgen we een appje van de verhuurder, Eric, die ons al opwacht. De flat is nog niet helemaal op orde, er wordt nog geveegd en gepoetst, maar om 14:00 kunnen we erin. Nu alvast de bagage achtergelaten. Eric is zo vriendelijk om ons een beetje wegwijs te maken in de buurt, waar vinden we een fietsverhuur en een supermarkt.

Het weer is meer dan uitstekend, zeker 24gr en fel blauwe hemel.

Ondertussen genieten we even op een van de vele terrasjes van koffie en warme chocola, die je niet kunt slurpen maar alleen kunt scheppen.

Dan zoeken de supermarkt weer op en doen de nodige inkopen, want in een appartement moet je toch wel voor jezelf zorgen.

Het appartement ligt op vier hoog, een echt penthouse, dus vele trappen op, maar dan heb je ook wat, met twee balkons, dus altijd zon of schaduw.

Na de eerste stappen zijn we even toe aan wat rust en daar is dat balkon weer prima voor.

Hierna gaan we de stad verkennen en doen dat met de metro. Ons verblijf is niet ver van het strand vandaan en ligt in een lekker rustige buurt. Eigenlijk een vroeger vissersdorp met smalle straatjes en steegjes. Een auto kun je hier wel vergeten.
Het oude centrum dus, daar gaan we naar toe met de metro. Daar ontdekken we veel en het is er gezellig druk. Op zoek naar de kathedraal gingen we precies de verkeerde kant op, maar de toerist informatie bood uitkomst en uiteindelijk vonden we de kathedraal zo mooi, daar zijn haast geen woorden voor.

Zo langzaam aan begint er wat te knorren maar een stuk pizza helpt dan al gauw, waarna we de metro weer opzoeken en terug naar ons appartement. Ook gaan we even naar het strand, maar omdat het al donker is weinig te zien. Teruglopend zoeken we een snelrestaurant, maar dat blijkt iets teveel van het goede, dus kopen we bij een bakker op de hoek twee lekkere stukjes pizza en zetten ons in het appartement in de ruststand.

Het valt op dat het tot zeker zes uur licht blijft.

Morgen willen we fietsen gaan huren en een toer daarmee gaan maken.

Op pad

Maandag 25 nov 2019

Vandaag gaan we dan toch naar Valencia. Eigenlijk was ons plan om al twee weken eerder te gaan en alles daarvoor was dan ook al geregeld, zoals vluchten en verblijf. 

We vertrekken morgenvroeg om 07:00 uur vanuit Eindhoven en dat is te riskant om per auto of trein te gaan, dus verblijven we een nacht pal boven de vertrekhal in het Tulip Inn hotel. Prima en vooral rustig hotel en de kosten kun je bijna wegstrepen tegen het parkeertarief, en dat vermijden we ook door met het openbaar vervoer te gaan.