Je ziet het goed, we hebben even een uitstapje naar Berlin gemaakt. Berlin in Vermont wel te verstaan. Ook Montpelier ligt hier naast de deur. Vandaag begon weer met prima weer en volop zon. Wij met
goede moed op weg naar Vermont, dus verder westwaarts. Onderweg komen we in Franconia waar een hele mooie kabelbaan nog in bedrijf is, en dus wij ermee naar boven. De cabine kon 80 mensen bevatten,
dus best wel een grote jongen. Boven genieten van een geweldig uitzicht, tot diep in Canada toe, dankzij het heldere weer. Verder rijden we richting westen waar de natuur nog niet zo mooi kleurde als
in Nw Hamshire. We krijgen wat tips voor motels, maar linksom of rechtsom het is hier behoorlijk aan de prijs, duidelijk hoogseizoen en je moet blij zijn als er een kamer vrij is. Zo komen we in
Berlin terecht waar we de nacht doorbrengen in een simpel motel. Daarentegen is het diner vanavond redelijk aan de prijs. Voor nog geen $30 hebben we uitstekend gegeten.
In tegenstelling tot gisteren is het vandaag weer prachtig weer, volop zon en geen regen. Temperatuur schommelt rond de 11gr, maar prima met het zonnetje erbij. Na een karig (gratis) ontbijt volgen
we de trail, die langs Franconia voert en Twin Mountain. Daar gaan we even de mist in en komen uit in Whitefield. Geen nood, via Jefferson en Caroll komen we weer op de route met schitterende
uitzichten over de White Mountains. Gisteren waren we aan de oostkant van Mt Washington, vandaag aan de westkant ervan, maar wel zonder mist nu. Via Barlett en Paasaconaway komen we weer in Lincoln
terug.
Het motel waar we afgelopen nacht verbleven kunnen we bijschrijven in de categorie, liever nooit meer; veel te duur en, op zijn zachts gezegd niet al te proper. Maar we hebben het overleefd met een
gat in de begroting achterlatend. Maar wat wil je, je moet uiteindelijk toch ergens slapen? En dan heb je soms weinig keus. Eergisteren hadden we een prima hotel en redelijke prijs en bij het
verlaten zagen we iemand, kennelijk dakloos, het hotel verlaten met een grote vuilniszak met daarin zijn hele hebben en houden. Hij betaalde met een briefje, waarschijnlijk van de overheid. Zo wordt
er toch ook voor deze mensen gezorgd. De keerzijde van Amerika. Maar terug naar vandaag, een dag met aan een stuk door regen en temperatuur van nauwelijks 14gr. Het kan hier heel snel omslaan. We
zagen op TV dat het in de buurt van Chicago al sneeuwde. Kan ons ook overkomen. Vlakbij North Conway is een toeristische trein met oude gerenoveerde treinstellen en we haasten ons ernaar toe en
kunnen nog net op tijd een kaartje voor de rit van half elf bemachtigen. Een rit van een half uur heen naar CONWAY, en dan weer terug, maar wel door geweldig mooie natuur, waarvan de kleuren
nauwelijks te beschrijven zijn. Ook moeilijk om ze allemaal op foto te vangen, maar we doen ons best. Het is andermaal druk overal en na de rit doen we even het stadje aan, met een heel leuk weer
museum. Vlakbij is Mt Washington, berucht om zijn harde wind en weerstation. We proberen er met de auto bij te komen, maar gezien het slechte weer en de toestand van de weg wagen we dat maar niet en
gaan met een busje mee naar de top, een rit van een half uur, dwars door de dichte mist. Boven waait het zeker met een snelheid van meer dan 110km/uur. Ook dat verdrijft helaas niet de mist. Dwars
door mist en mooie kleuren gaan we weer naar beneden. Het is inmiddels laat in de middag en we moeten op reis naar ons hotel in LINCOLN. De navigator wijst ons een niet aantrekkelijk grindpad, dat we
wijselijk maar niet doen. Met een flinke omweg over goede asfaltwegen komen we in de stromende regen aan in LINCOLN. Goed dat we geboekt hadden want er was niks meer vrij voor deze nacht.
Vandaag is het prima weertje en een uitbundige zon zorgt voor lekkere sfeer, want we hebben nog een aardig eind voor de boeg. Na uitgechecked te zijn in Bar Harbor doen we nog even een winkeltje aan
waar ze glutenvrij brood verkopen en dan op weg naar de White Mountains. Dat moet een mooi gebied zijn en daar gaan we dan ook voor. Heel veel valt er niet over de heenweg te vertellen, veel
autosnelweg met bewonderenswaardige herfstkleuren. Af en toe pauze voor koffie of de lunch. Het was nog best zoeken naar een slaapplaats, maar die hebben we gevonden in CONWAY, dat ligt net op de
grens van New Hamshire, de staat waar ook de White Mountains zijn. Het is overal druk, en dus bespreken we alvast voor de volgende twee nachten. Hoeven we daar ons geen zorgen meer om te maken. Het
hotel is niet van de topklasse, erg luidruchtig en pal naast een drukke weg. Blij dat we de laatste vrije kamer hadden kunnen bemachtigen.
De afgelopen nacht verbleven we in een MOTEL 6 ( in Danvers, Ma ), aanvankelijk zag het er naar uit dat het een onrustige nacht zou kunnen worden, omdat op de bovenetage een kennelijk luidruchtige
familie verbleef. Gevraagd om te verhuizen was helaas geen optie. Maar het verliep allemaal heel rustig en goed uitgerust gingen we op stap voor een rit naar Bar Harbor (Maine), bij de ingang van
national park Acadia. Eerst wat inkopen gedaan in de lokale Walmart. Bijna de hele rit van ca 400 km was het regenachtig, met nauwelijks 15gr. Tegen het einde van de middag kwamen we in Bar Harbor.
Ons favoriete hotel, Best Western was eerste keus en ze hebben nog plaats voor ons. Morgen gaan we het park in. De weersvooruitzichten zijn min of meer hetzelfde als vandaag, ca 15gr en (mot)regen.
Op advies van het hotel gaan we in het stadje eten. Puur toeristisch stadje en erg druk naar onze mening. Maar dat zal wel komen door de Indian Summer die steeds mooier zich gaat ontplooien. De
komende feestdag, Colombusday, belooft overal druk te worden en daarom hebben dat weekeinde alvast vastgelegd voor verblijf nabij de Canadese grens. Dan hoeven we ons daarover geen zorgen meer te
maken.
We worden wakker in een natte omgeving. Voor ons minder leuk, maar de bewoners zien het als een geschenk uit de hemel omdat het al erg lang veel te droog is. Maar goed daar moeten we het vandaag en
wellicht morgen ook mee doen. Een museum dag wordt dat dus. Keuze genoeg, en dus het dichtste bij is het Armory museum, alles over het leger en de vrijheidsstrijd en de bijpassende maritieme
geschiedenis. Direct om de hoek ligt het Peabody Essex Museum, ook wel PEM in de volksmond, waar je ogen en oren tekort komt, vele afzonderlijke presentaties van klassiek tot modern. We brengen er
dan ook enkele uurtjes door. Het slechte weer nodigde niet uit om een wandeling langs de rode lijn te maken langs historische plekken, dus laten we ons met de trolley rondrijden door de stad en
steken het een en ander daarvan op. Dat gedaan hebbende lopen we naar het onvermijdelijke heksen museum, beroemd in Salem. Een multimedia spektakel geeft een inkijk in de geschiedenis van de hekserij
eind 17e eeuw en de vele slachtoffers die daarbij gevallen zijn, veelal onschuldig. Indrukwekkend zeker nu Halloween in aantocht is en daar wordt uiteraard veel aandacht aan besteed. Ovenachten doen
we niet ver weg in Danvers.
