Rondje Amersfoort

Dinsdag woensdag donderdag 28 29 30 juli 2020

Vandaag gaan we naar Amersfoort waar we een arrangement hebben geboekt in het BW Berghotel, drie dagen, twee overnachtingen.Maar eerst naar de stad zelf, we hebben besproken in het museum Flehite. Tegenwoordig kan niks meer zonder reserveren.

Rond 14:00 zijn we bij het museum en doen onze toer, we hadden er meer van verwacht, maar dat kun je van tevoren niet bedenken, voor ons was het in ieder geval gratis met de museumkaart. Daarna genieten we eerst van welverdiende koffiepauze. We vinden het VVV kantoor en laten ons voorlichten. Morgen gaan we naar Amsterdam naar Emmie Walet en dus rest de donderdag voor andere activiteiten.

Wandelend door de aantrekkelijke stad komen we bij het kantoor van de rondvaarten en reserveren meteen voor de donderdag.

De lievevrouwetoren is helaas gesloten net als de vele kerken die we op onze wandeltocht tegenkomen. Omdat onze auto min of meer gunstig geparkeerd staat in het centrum gooien we er nog wat extra euro's tegenaan om de parkeertijd op te rekken en zodoende geeft dat iets meer lucht om wat van de binnenstad te zien.

Tegen de avond zoeken we het hotel op en tot onze verbazing blijkt een driegangenmenu bij het arrangement inbegrepen te zijn. Daar profiteren en genieten we dus volop van, al laat de bediening zich niet van de voordeligste kant kennen.

De vlaaien bestemd voor Emmie geven we maar af om in de koeling te plaatsen.

Voor donderdag is nu de planning kompleet: eerst boottocht in Amersfoort, dan het Mondriaan museum en ter afsluiting kamp Amersfoort. Allemaal precies gepland en gereserveerd in tijdslots.

Woensdag gaan we naar Amsterdam.

Donderdag is het weer terug naar huis, maar eerst doen we de geplande rondvaart waar we weer veel van opsteken en je ziet de stad van een heel ander perspectief. Na het nuttigen van een lunch gaan we op afspraak naar het Mondriaan huis. Met een stel koffiemokken in de sfeer van Mondriaan gaan we naar onze volgende afspraak, het kamp Amersfoort in Leusden. Niet bepaald een plezier uitje, maar om het historische besef weer wat bij te spijkeren. Het was een zogenaamd polizeiliches durchgangs kamp. Na deze bezichtiging gaan we weer huiswaarts.

Op naar Görlitz

Donderdag 9 juli 2020

Omdat de weersverwachting voor later in de middag buien aangeeft besluiten we op tijd op stap te gaan met de fiets. Ons doel is om naar de stad Görlitz te fietsen, ongeveer 25km enkele reis. Heen gaat prima langs de Neisse, met een beetje wind in de rug. Onderweg veel vergane glorie uit de DDR tijd, soms mooi gerestaureerd maar ook nog veel in vervallen staat. Tegen de middag komen we aan in de Altstadt waar we genieten van heerlijk bakje koffie.

Op advies van een meneer bekijken we een voormalig koopmanshuis. Daar is niks aan gerestaureerd dus alles in oude staat. Het ligt aan een oude handelsroute vanuit het verre oosten, misschien wel een voormalige zijderoute. Best wel interessant om even te zien.

De grote kerk, genaamd St Petrus en Paulus, trekt onze aandacht en we komen terecht in een orgelconcert, waar we even de tijd voor nemen. Hier wordt keurig de anderhalve meter regel in acht genomen en het is zoeken naar plek.

Zo langzaamaan nemen we de fietsen weer en gaan op weg terug naar het klooster. Onderweg krijgen we al te maken met de eerder aangekondigde buien en wind tegen. Met de batterij een tandje hoger gaat dat weer prima. Halverwege is een schuilhut en daar nuttigen we ons meegebrachte belegde broodje.

Tegen drie uur zijn we bij het klooster terug en rekenen meteen de kosten af want we willen morgenvroeg op tijd op stap gaan.

Terugkijkend hebben we een fijne paar dagen beleefd.

We zijn hier om te fietsen

Woensdag 8 juli 2020

Alle begin is moeilijk en dat is de waarheid. Vol goede moed stappen op de fiets en denken de juiste route te pakken te hebben, bijna stijl omhoog over een glibberig grindpad. Maar na bijna twee kilometer blijkt toch dat we verkeerd zitten en dat we weer terug bergafwaarts moeten. Dan maar de juiste route nemen op weg naar Rosenthal langs de Neisse rivier. Dit keer wel een schitterend fietspad op de grens met Polen. In Rosenthal aangekomen denken we koffie te nemen, maar die kun je alleen kopen bij de plaatselijke fleischerei. ( Rosenthal isnet als vroeger bij ons een kerk, café en een stuk of vijf boerderijen) Prima koffie, maar intussen begint het te regenen en besluiten we maar om weer terug te fietsen. Gelukkig doet de regenkleding zijn uiterste best, maar of we dit nou leuk vinden om kleddernat te worden, nou nee dus.

We gaan met een langere rondleiding mee door diverse gebouwen van het klooster complex en ontdekken zo nog meer details van het klooster en haar ontstaan. Ook het kloosterleven blijft niet onbelicht en zo ervaren we dat je zo kunt intreden en als je er na een aantal jaren weer wilt uittreden dan leggen ze je niets in de weg. Je moet in het klooster wel leven naar de regels van Benedictus. Jonge mensen zeer welkom.

Tussendoor geniet ik van quarkstroebl met ijs.

'Savonds dineren we in de klosterschenke en zitten in het overvolle etablissement gezellig met een Duitse einzelgänger aan de ronde tafel en wisselen onze wederzijdse reisbelevenissen uitvoerig uit. Intussen klaart het weer op en ook de vooruitzichten voor morgen zijn positief. Dus pakken we dan weer vol goede moed onze fietsen.

Bij het intreden in het klooster Marienthal

We gaan na het ontbijt, dat we in het mooie restaurant konden nuttigen, op tijd op stap want de langste weg is voor ons, nog ruim 450km. Met enkele rust pauzes tussendoor rijden we flink door en zijn tegen vier uur in Ostritz en komen aan bij het klooster Marienthal. Het is een enorm complex, maar we vinden snel ons doel en we worden verrast met een uiterst moderne kamer, voorzien van alle luxe die je maar kunt bedenken. Wel wat anders dan de nacht ervoor. We reisden dus binnen 24 uur van de middeleeuwen naar de 21ste eeuw toe. Kijk maar eens op internet op klooster Marienthal in Ostritz. De moeite beslist waard. Nadat we ons wat georiënteerd hebben reserveren we voor de avond in de Klosterschenke. Ook schaffen we alvast fietskaarten aan, want daarvoor zijn we immers hier. Op het eerste gezicht goed fietsen langs de rivier de Neise.

Over intreden beraden we ons nog want dan moeten de mooie kamer misschien wel opgeven.

Aanvulling op het verhaal van Sachsen

Dinsdag 7juli 2020

In het verslag van gisteren was bijna een nieuwe Duitse deelstaat ontstaan zou je kunnen denken: SASKEN in plaats van Sachsen. Soms zijn de vingers te dik voor die kleine iPhone toetsjes. Bij deze gecorrigeerd.

Na een wat onwennige nacht waarin we niet zo heel veel geslapen hebben worden we wakker met een stralende zon onder een bewolkte hemel.

Het ons toebedeelde bed was eigenlijk te klein voor ons eenentwintigste-eeuwers, maar zo ging dat in de middeleeuwen en als je terug wilt in de tijd dan moet je er wat voor over hebben dus.

Maar voordat we gisteravond konden gaan slapen, werden we verrast door Graaf Adam von Berlepsch zelf, die ons even uitnodigde om in zijn privé museum rond te neuzen en dat rond 22:30! Waar zul je het meemaken, samen met de Graaf en ik zelf op blote voeten genietend van de door hem persoonlijk bijeengebrachte verzameling antieke spullen. We mochten alles uitproberen of aanpakken en als we zouden willen ook midden in de nacht, want onze kamer was om de hoek.

Misschien door al die indrukken konden we moeilijk de slaap pakken.

Bij elke stap die je zet kraakt en piept het eeuwenoude hout onder je voeten en je denkt al meteen dat alles en iedereen in het kasteel dan wakker wordt als je een toiletbezoek moet afleggen. Uiteindelijk besluiten we om de beschikbare ruimte onderling te verdelen en een van ons blijft in het bed terwijl de ander zich tussen de aanwezige kussens op de houten vloer drapeert. We vroegen ons vanmorgen al af: waar zul je het hebben: in een peperdure kamer en dan ook nog op de grond moeten slapen. Het kan verkeren.

Op weg naar een nieuw avontuur in Sachsen

Maandag 6 juli

Vandaag gaan we naar het Duitse achterland voor een fietsvakantie van 4 of 5 dagen.

Ons doel is het klooster Marienthal, gelegen tegen de Poolse grens in de deelstaat Saksen, en ook nog vlakbij de Tsjechische grens, dus een drielanden punt. Het ligt aan de grensrivier de Neise in of nabij de plaats Ostritz.

Omdat de afstand ruim 650km is overnachten we halverwege in een rasecht middeleeuws kasteel. Het is kasteel Berlepsch bij het plaatsje Witzenhausen. Voordat we daar zijn nemen we ruim de tijd voor enkele pauzes onderweg.

We hebben er een van de twee gasten kamers gereserveerd, de kamer genaamd gräfin Marea. Hoewel het maandag Ruhetag is kunnen we er toch terecht, maar kunnen geen restaurant benutten. Daarvoor gaan we naar Robin's nest vlakbij en verorberen daar Flammkuchen.

Heel romantisch nestelen we ons op de toegewezen kamer en wanen ons voor deze nacht kasteelheer en gravin. Het uitzicht is geweldig en daar genieten we danook volop van.

Het eerste gedeelte van deze trip kan dus niet beter beginnen.

Weer naar huis

Vrijdag 19 juni

Vandaag is het afscheid nemen van het mooie Drenthe.

We hebben hier met plezier vier dagen doorgebracht.

Ter afsluiting gaan we nog een keer naar voormalig kamp Westerbork. Nu willen we met de fiets door het kamp zelf gaan, daar waren we nog niet aan toegekomen.

Verbazingwekkend is er bijna niemand, we zijn op de fiets en komen niemand tegen terwijl we overal vrij kunnen gaan.

Na deze ervaring overdenken we onze ervaringen nog bij een heerlijke koffie en rijden vervolgens weer naar huis.

Ook naar Orvelte

Donderdag 18 juni

De regen waarmee we vanmorgen wakker worden doet vermoeden dat het de hele dag door blijft doorregenen en dus blijft ons geen andere keuze dan de auto maar te nemen en de fietsen rust te gunnen.

We gaan naar het museumdorp Orvelte. Je kunt er niet in met de auto en parkeren dus buiten het dorp. Direct voorbij de parkeerplaats worden we aangesproken door een dame die een beetje opdringerig ons wil begeleiden door het dorp. Ze schijnt hier al jaren te wonen. Ze blijkt ook nog beeldend kunstenares te zijn. Vraagt helemaal niet of we dat willen, ze loopt gewoon mee en probeert ons naar haar eigen inzicht te begeleiden. Op een gegeven moment gaat ze haar eigen weg toch maar en wij opgelucht. Dat geeft ons wat lucht om op onszelf wat te lunchen. Daarna gaan we door het dorp en als we naar ons gevoel wel zo'n beetje alles gehad hebben gaan we weerop pad. Onderweg doen we Hoogeveen aan en genieten van het gezellige centrum.

Tijd om weer naar Ruinen te vertrekken. In het restaurant aan de brink reserveren we voor het avondeten.

Na deze heerlijke maaltijd genieten we de laatste avond die ons in dit park gegeven is. Morgen vertrekken we vroeg is het plan en gaan langs bij kamp Westerbork om het kamp nu met de fiets aan te doen.