Niagara Falls

Vandaag hebben we aardig wat kilometers onder de wielen door laten glijden, zo'n 400km. Soms kun je je lelijk verkijken op de afstanden die in mijlen zijn aangegeven en dat waren er vandaag dus maar liefst 260, klinkt toch heel wat anders. Daar hebben we wel wat op gevonden. Onze eigen navigator hebben we keurig in kilometers laten staan en vergissen is dus minder waarschijnlijk. Ook wel handig dat die navigator de juiste snelheid in kilometers aangeeft en, niet onbelangrijk, we worden keurig in het Nederlands toegesproken door onze eigen route dame! Tegen 2 uur waren we in Niagara en zijn meteen doorgereden naar de Canadese kant omdat daar ook ons hotel voor de komende twee nachten ligt. Zo'n 20 jaar geleden zijn we hier ook geweest, maar wat is het veranderd! Het lijkt wel Las Vegas met casino's en lichtshows en veel spektakel en niet te vermijden de stank van restaurantjes. De schitterende watervallen zijn zover wij kunnen beoordelen, niet noemenswaardig veranderd. Eerst hebben we dan ook genoten van die prachtige watervallen, waarbij we van de Canadese waterval bijna een nat pak overhielden door de overwaaiende mist. Dan moesten we toch maar eens het hotel opzoeken en dat was zo gevonden, maar wat tegenviel is het uitzicht, dat zou op de watervallen zijn, maar helaas er staat teveel gebouwen voor die het uitzicht beperken. De temperatuur is geweldig, de hele dag rond de 26gr. Nadat we wat genuttigd hebben lopen we naar de watervallen die verlicht zouden zijn, maar pas op terugweg ging het licht aan. Morgenavond op herhaling. Tot laat zitten we heerlijk op het balkon te genieten van alles wat er onder ons voorbij komt.

Jefferson county

Ondanks dat het een officiële feestdag is merken we daar bar weinig van, er wordt gewoon gewerkt en winkels zijn gewoon open. We zitten echter vast aan nog een nacht in Watertown en dus rest niks anders dan de omgeving te verkennen, de Jefferson county. Ook dus even rustiger aan doen. Vlakbij treffen we een heel klein en bijzonder museum aan over alles wat met wetenschap te maken heeft, voornamelijk voor kinderen, maar voor ons ook erg interessant. Je mag overal aankomen en proeven doen. Vervolgens zoeken we battlefield op aan de rand van het Ontario lake, waar tijdens de burgeroorlog flink gestreden is. Het weer is perfect, zo ongeveer 16gr en af en toe zon, heerlijk voor ons dus. Terug naar het hotel. Bijna vergeten te melden dat Leinie vandaag een zeer onaangename ontmoeting heeft gehad met de restanten van een viervoetige mede aardbewoner. Kortom in een reuze mop getrapt, met veel pijn en moeite een beetje kunnen schoonmaken, maar verder zonder schoen in de auto, die werd in een plastic zak naar de bagageruimte verbannen tijdens de verdere rit.

Zondag

Het is vandaag een echte zondag, zowel op de kalender als wat het weer betreft, schitterend. Schuin tegenover onze hotelkamer is een kerk en dat werkt soms uitdagend en omdat het toch zondag is trekken we de stoute zondagse schoenen aan en gaan gewoon ter kerke. Het is een presbyteriaanse kerk en we worden bij de ingang al allerhartelijkst begroet en geweldig dat we er zijn enz. We laten de dienst over ons heen neerdalen en na afloop moeten we, of we willen of niet, mee naar het zaaltje achter de kerk, waar we aan iedere belangrijke persoonlijkheid worden voorgesteld en drinken we lekker koffie mee.Toch wel apart. Vriendelijkheid ten top en met hoofdletters geschreven. Of het nou oppervlakkig is of niet, het voelt wel goed. Voordat we verder rijden naar de rivier bezoeken we een cider mill, eigenlijk niet meer dan een appelboerderij waar ook cider gemaakt wordt, allemaal heel commercieel. Het is er erg druk en na een rondje voor de show gaan we weer verder. Het prachtige weer nodigt uit voor een rustig moment aan het water van de St.Lawrence river. Laat in de middag genieten we van een verrukkelijk diner en zoeken ons hotel weer op. Morgen is het een feestdag, namelijk Columbus day. In Canada daarentegen vieren ze Thanksgiving, ook een vrije dag dus. Omdat het dan erg druk wordt overal blijven we nog een nacht in dit hotel.

Duizend eilanden.

Met veel enthousiasme had ik het verhaal van de 1000 eilanden geschreven en nou bleek het verdwenen te zijn. Even diep in het geheugen terugkijken en dan maar weer optekenen. In de St.Lawrence river die het Ontario meer meer verbindt met de Atlantische oceaan bevinden zich zo'n 1000 eilanden en eilandjes. Dwars door deze rivier loopt de grens met USA en Canada. Niet ver van ons verblijf is de zogenaamde 1000 eilanden brug die tevens de grens vormt. Eigenlijk zijn het twee grote bruggen een Amerikaanse en een Canadese. Wij gaan over de Amerikaanse en komen op een groot eiland waar aan de Canadese kant een uitkijktoren is gebouwd. Dankzij het schitterende weer is het zicht geweldig op de toren. Terug moeten we weer door de douane, maar dat duurt iets langer. We gaan naar Alexandria Bay vanwaar een bootje naar een groot privé eiland waar ene Bodt een groot kasteel heeft laten bouwen. Deze Boldt was mede-eigenaar van het Walldorf Astoria hotel en daardoor schatrijk geworden begin van de 20ste eeuw. Je valt van de ene verbazing in de andere bij het zien van al die pracht. De terugtocht was iets moeilijker omdat er maar een bepaald aantal op de boot mag en wij dus rustig onze beurt moeten afwachten. Terug naar Watertown.

New York state

Het weer is vandaag als andere dagen, soms regen en vaak zon, met een temperatuur van rond de 10gr. Best te doen op de autorit van ruim 200km naar Watertown. De vriendelijkheid van de doorsnee Amerikaan valt ons steeds weer op, maar vandaag bij het ontbijt viel het ook op dat dat wat tegenviel. Maar niet geklaagd, we hebben ontbeten en op weg. Ergens in de middle of nowhere stoppen we om met een glimlach de tank vol te gooien en wat blijkt het is een dubbele glimlach want we zijn bijna de eersten die daar tanken, het station is vandaag pas geopend. Nee hoor, de benzine is er niet voor niks, dat was jammer, maar wel allemaal heel vriendelijk en superschoon. De streek waar we doorheen rijden is een groot natuurgebied, heel anders dan waar we vandaan kwamen, maar niet minder mooi. Meer naaldbomen en zeker ook mooie kleuren. Het landschap is heel glooiend en wat opvalt is dat het verkeer redelijk rustig is, dus wij doen ook lekker kalm aan. Als we denken af te slaan naar een waterval, valt dat wat tegen, immers het dorpje heeft die naam. Aangekomen in Watertown krijgen we in de schitterende bibliotheek een geweldige uitleg over wat er allemaal te beleven valt. Onder andere een concert in het nabij gelegen opera house van Clayton. Daar treedt een zekere Lisa Vroman op, een operazangeres. Werkelijk geweldig zoals die kon zingen en zij gaf ook ruimschoots ruimte aan jonge talenten om afzonderlijk en met haar op te treden. We hebben genoten.

Verder westwaarts naar de staat New York

We verlaten Oostenrijkse sferen in Stowe, immers vele restaurants en hotels hebben namen die daaraan doen denken zoals Alpenrose of Edelweiss. Niks mis mee hoor, maar we zijn wel in Amerika. Op onze tocht naar het westen belanden we eerst in Burlington en doen met genoegen dit stadje aan. Even buiten de stad treffen we een groot openluchtmuseum, het SHELBURNE museum. Eigenlijk hebben we te weinig tijd om alles te bezichtigen. Immers we moeten in Charlotte de boot nemen om het Champlain meer over te steken. Je weet maar nooit hoe druk het er is. Dat valt gelukkig erg mee, aangekomen bij de pier kunnen we eigenlijk binnen 5 minuten op de boot die ons in 30 minuten naar de overkant brengt naar ESSEX. Verbazingwekkend is de overtocht nog voordelig ook omdat we senioren zijn. Wat dat betreft hebben we vaak dat voordeeltje, als senior krijg je bijna overal korting. Stel je daar nou niet al teveel van voor, een korting van 1 of 2 dollar is al aardig wat, maar meegenomen is het wel. Het valt ons op dat je bijna overal rijkelijk glutenvrije producten kunt krijgen, dat was jaren geleden wel anders, dan moesten we met een kaarsje gaan zoeken, terwijl je nu in bijna elke supermarkt wel een aardig assortiment tegenkomt. Iemand vertelde ons dat steeds meer mensen een hekel krijgen aan gemanipuleerd graan en mais dat in voedsel verdwijnt en mede daarom ook overstappen op glutenvrije producten. Onderweg naar SARANAC lake, waar we de nacht doorbrengen komen we door Lake Placid, waar ooit olympische winterspelen zijn gehouden. Alles ligt er troosteloos bij, maar dat zal wel veranderen als de sneeuw weer tevoorschijn komt. In SARANAC lake treffen we zelfs een ALDI aan en ook daar ligt het glutenvrije brood zo op de plank. Ook vandaag zit het weer best wel mee, niet uitbundig, maar wel lekker zonnig en wind. Laat in de middag even een regenbui. Met veel plezier gooien we ook de benzinetank nog eens lekker vol voordat we ons bij het hotel melden.

Vermont

De hoofdstad van de staat Vermont is Montpelier en laten we daar nou net vlakbij gelogeerd hebben. Eerst ontbijten we vlakbij het motel voor een vriendenprijsje. Dus wij daarna even de stad in en met succes. Hoewel het afgelopen nacht flink heeft geregend en vanmorgen nog wat, begint toch al snel de zon weer tevoorschijn te komen en beleven we een prima zonnige dag. In het centrum zien we het regeringsgebouw met een grote koperen koepel en daar volgen we een rondleiding door het schitterende gebouw. Geeft ons een beetje inzicht hoe de overheid hier functioneert. Daarna even door de stad verkenning en op weg naar Waterbury waar de ijsfabriek van Ben en Jerry ligt. Het is bijna een bedevaartplaats met rondleidingen om de 20 minuten. Alles perfect geregisseerd met video's enz. Natuurlijk nemen we ijs, maar of dat nou zo heel bijzonder was. Na de rondleiding kregen we een klein bolletje met de smaak van de dag, met stukjes koek en stroopwafel erin. Een schot in de roos van Unilever die dit bedrijf een tijd geleden heeft overgenomen. Aan het eind van de middag even boodschappen doen en op naar ons hotel, in Stowe. Een Oostenrijks aandoend hotel, maar dat is niet zo verwonderlijk want hier woont ook de Trapp family. (Van de sound of music). Dat gaan we morgen bekijken.