Dag in Salem

Zaterdag 27 augustus 2022

De dag begint aanmerkelijk frisser en dat kondigde zich gisteravond al een beetje aan met de steeds dikker wordende bewolking. Desalniettemin deze temperatuur is uiterst aangenaam en dat blijft zo de hele dag. Eerst lopen we nog een rondje festivalterrein om te kijken naar de ballonnen en oude auto's , maar niks van dat, wel erg druk al vroeg op de dag, rond 9 uur en overal eet en drink tentjes. Iets wat ons Nederlanders meteen opvalt is dat het festivalterrein brandschoon is, zeker te bedenken dat het gisteravond tjokvol was met vooral families. Ik kan me herinneren hoe Nederlandse festival terreinen erbij liggen na een dag, een en al rotzooi. Nou hier dus niet, zelfs geen snoeppapiertjes. En je wordt gestimuleerd om je afval zeker te recyclen. 
Na ons rondje lopen we terug naar het hotel en het wordt tijd om ons boeltje weer op te pakken en naar de volgende activiteit te gaan.  Op naar Salem waar we een museum hebben uitgezocht, maar dat bleek nog gesloten tot 12 uur. 

Er bleef eigenlijk maar een optie open en dat was het park en daar treffen we het lokale stadion van de Willamette university waar vele activiteiten aan de gang zijn met als belangrijkste, American football voor de jeugd, verschillende teams spelen tegen elkaar. Tegen het middaguur nemen we bij een foodtruck een wimpy burger met friet, dat zijn er wel twee, dus daar kunnen we mee vooruit. Bij gebrek aan een bankje zitten we op een trapje de hap weg te werken en het smaakte ook nog. 
Vervolgens naar het geplande museum, maar dat is helemaal geen museum maar een gewone art galery, waar we even hebben rondgekeken. Vervolgens rijden we naar Deepwood estate en komen tot de schrikbarende ontdekking dat we te laat zijn voor rondleiding. Toch even aangebeld en de mevrouw die ons verhaal aanhoorde bood spontaan aan om ons toch even door dit schitterende gebouw rond te leiden, want ze moest toch nog overal het licht doven en warempel pal achter ons ging overal het licht uit. Maar genoten dat we hebben en terecht opgemerkt: alweer die bofkonten.  Een prachtige locatie voor trouwerijen en ja hoor we lopen een bruidspaar met aanhang tegen het lijf die op deze locatie foto's gaan maken. Na afloop lopen we nog even door het bijbehorende park en gaan weer verder. Plots zien we het Amtrak station en daar stoppen we even, al is het maar om het oude interieur te aanschouwen. En inderdaad de moeite van een tussenstop meer dan waard. We wachten maar  niet op de eerstvolgende trein, want die is ook al vertraagd. 

Als volgende staat het Willamette Hermitage center op ons lijstje en dat is meer en de moeite waard gebleken. Een kompleet industrieel kompleet gebaseerd op waterkracht. Kompleet met enkele gerestaureerde gebouwen er om heen. Veel gebaseerd op de wolverwerking. Daar krijg je dorst van en dus proberen we in het café daar wat aan te doen, helaas alleen een beker slappe koffie was ons deel. 

Tot slot viel ons oog op het ziekenhuis museum van het voormalige Oregon State Hospital. Gevestigd in het voormalige ziekenhuis. De hele geschiedenis van af het midden van de 19de eeuw werd daar uitgebeeld, met instrumentarium in vele soorten en maten. Hier moest verplicht een mondkapje op. We werden door een gepensioneerde MDL arts uitvoerig voorgelicht. Tot slot lopen we naar een naast gelegen gebouw waar vele urnen staan opgeslagen.  

De dag sluiten we af met een korte rit naar ons hotel in het plaatsje Keizer, vlakbij Salem. We hebben nog een pizza van eerder over en die eten we smakelijk op de kamer op, lekker opgewarmd in de magnetron. We moeten toch ergens op beknibbelen, want het belastingvoordeeltje van gisteren is anders snel verdampt. 

In de bar praten we nog wat na onder het genot van een glas wijn met een Canadees stel.  De komende dagen wordt het weer warmer.

Op weg naar Albany

Vrijdag 26 augustus 2022

Vandaag met een stralende zon opnieuw op pad richting Sisters, met als eerste doel het museum dat vandaag geopend moet zijn. Het wordt een dag vol surprises en we vallen van de ene verbazing in de andere. Aangekomen in Sisters bij het museum worden we gelijk al buiten aangesproken door wat een vrijwilligster bleek te zijn die rondleidingen verzorgt. Wij nog heel bescheiden gevraagd hoe laat die dan beginnen en wat dat kost, zei ze meteen: nou nu meteen en we kregen een uitgebreide privé rondleiding met uiteraard veel historisch besef. We hebben genoten dat uur en na afloop leidde ze ons ook nog door het museum. Dat was effe boffen. Bijdrage volkomen vrijwillig. Buiten het museum werden we aangesproken of we Nederlanders zijn, het blijkt dat zij uit Maastricht afkomstig was en hier voor familie reünie. Het blijkt een hele familie waarvan een deel al lang in USA woont.

Daarna gaan we voor koffie met cake naar het restaurant waar we gisteren ook geweest zijn.

Richting Salem moet een mooi meer zijn en daar gaan we naar toe en stoppen bij een soort camping waar we dus weinig te zoeken hebben. Terug naar het dorp Detroit, waar we even WiFi konden oppikken en een reservering voor de komende nacht kunnen maken in Albany. Detroit lake is een groot stuwmeer en bij de stuwdam parkeren we en lopen een eindje over de dam. Verder stroomafwaarts is nog een iets kleinere dam, maar die is niet toegankelijk. Halverwege Albany stoppen we bij een shop om het nodige spirituele aan te vullen. Na een uurtje komen we aan in Albany en hier blijkt als we even gaan wandelen een festival met ballonnen aan de gang te zijn. Art & Air festival. We gaan met een golfkarretje naar het festival terrein en genieten van de live muziek, wel harde muziek, maar géén bonke-bonke met zware bassen. Het is er schoon en erg druk. Later op de avond zou er een lichtshow zijn en daar gaan we dan even kijken, het is vlakbij het hotel. Morgenvroeg zouden de ballonnen worden opgelaten, daar gaan we voor. De lichtshow valt wat tegen, we zien wel dat een ballon wordt opgeblazen en daar blijft het bij waarna we naar het hotel terugwandelen. De dag kon niet mooier eindigen vandaag met een berichtje van onze bloedeigen Nederlandse belastingdienst, zojuist per e-mail ontvangen: een teruggave van teveel belasting betaald. Daar kunnen we nog wat mee, ik denk nog twee dikke pizza's.

De watervallen van Sisters

Donderdag 25 Augustus 2022

Prima weer vandaag voor een uitgebreid uitstapje naar het plaatsje Sisters naar de beroemde watervallen, we blijven in het hotel in Bend en gaan dus op en neer. Als je nou denkt, aangekomen in Sisters, we zijn er, dan hebben we het mis, want die watervallen zijn nog eens 40 mijl verder kennelijk. Voor alle zekerheid toch maar even navragen bij de plaatselijke toeristen informatie of dat klopt. We worden er zoals altijd uiterst vriendelijk ontvangen en van alle nodige informatie voorzien over de watervallen. En ja hoor nog eens 40 mijl verder rijden dus. Het is een heel leuke plaats die Sisters, dus we wandelen in de hitte even over de main street en nuttigen gelijk wat, want het vochtgehalte moet wel op peil blijven bij deze hitte. We willen ook even naar het lokale museum, maar helaas, alleen vrijdags open. Op naar de watervallen die zijn zeer indrukwekkend en mooi. Deze streek is ook duidelijk wintersport gebied, overal zijn ski's te huur en onderweg zie je speciale plekken waar auto's de sneeuwkettingen kunnen aanleggen. Je zou het er warm van krijgen!!

Bij de watervallen lopen we in de schaduw en dat is zeer verkwikkend, samen met de soms overdrijvende nevel van de watervallen. Nadat we met volle teugen hebben genoten van dit mooie natuurverschijnsel gaan we terug naar Sisters. We shoppen er wat en lopen met genoegen door een pure antiekwinkel, met de handen op de rug. Voor enkele noodzakelijke boodschappen doen we de supermarkt aan in de buurt van Bend. Tegelijk kopen we een paar goed passende jeans. Het wordt immers ooit weer winter.

Tijd om naar het hotel te gaan waar ik het klaar heb gekregen om de nieuwe zwembroek op geheel natuurlijke wijze nat te maken in het zwembad. Toch wel effe lekker al waren de eerste baantjes moeilijk te trekken. Ondertussen zijn we toe aan iets eetbaars en we kiezen voor pizza. Twee stuks van 10", die we maar voor de helft op kunnen. De twee overgebleven helften gaan mee voor morgen.

Crater lake

Woensdag 24 augustus 2022

Het is eentonig aan het worden, maar geen noemenswaardige veranderingen in het huidige weer. Stralende zon en heel af en toe een wolkje. Gemiddeld meer dan 30°. Alleen op enkele hoger gelegen plaatsen is de temperatuur iets lager.

Ons doel vandaag is het Carter lake, nationaal park. Ons verblijf ligt op bijna anderhalf uur van deze plek, maar de tocht neemt toch meer tijd in beslag, enerzijds omdat ik me niet zo heel goed had voorbereid en anderzijds omdat plots gps niet meer wilde gehoorzamen. Maar het zou ook iets anders geweest kunnen zijn. Kortom we hebben de staatskas aardig bijgespekt met deze extra benzine tax. Overigens is opgevallen dat de belasting in Oregon (waar we nu zijn) een stuk lager is dan in het achter ons liggende Californië.

Toen we gisteren net de grens met Oregon waren gepasseerd stond er reclame “marihuana voor recreatief gebruik te koop”

Na ruim twee uur en wat oponthoud wegens wegwerkzaamheden kwamen we dan toch bij de noordingang van het park. Bij die wegwerkzaamheden over bijna twee mijl was maar één rijstrook beschikbaar en we werden beurtelings met een zogenaamde pilot auto langs die werkzaamheden geleid.

Bij de ingang van het park betaal je $30 entree voor de auto. Vervolgens rij je naar de krater en dat is een adembenemend uitzicht waarvoor woorden tekortschieten. We stoppen op diverse plaatsen en maken vele kiekjes. Sommige kunnen pas later op deze site geplaatst worden omdat ze met een andere camera zijn gemaakt. Bij het informatie centrum laten we ons uitgebreid voorlichten en om de trek te stillen nemen we een snelle hap.

Ietsje verderop ligt een nederzetting Mazama en daar is ook een tankstation en dat is geen overbodig idee, want beter een volle tank dan halverwege zonder sprit.

Door het achterblijven van gps signaal rijden we ettelijke onnodige mijlen, maar uiteindelijk komen we via US97 toch nog in Bend aan.

Opmerkelijk vinden we dat ondanks de hoge energie kosten overal de airco op volle toeren staat te draaien. Vaak zou het veel minder kunnen terwijl de deuren gewoon open staan. Daar komen ze nog wel achter denken we.

Oregon

Dinsdag 23 augustus 2022

Afgelopen nacht allebei goed geslapen, beter dan in het begin toen de jetlag nog lang parten speelde.

Als je met een doorsnee Amerikaan van onze generatie spreekt over de almaar stijgende prijzen dan wijzen ze steevast naar Washington DC als schuldige. Maar de oorlog in Oekraïne is voor hen geen thema, eerder een ver van mijn bed show. Men kan nauwelijks geloven dat die oorlog de prijs stijging veroorzaakt.

Maar het zij zo.

Eerst gaan we op weg naar het light house, een historische plek met museum. Onderweg ernaartoe zien we de lokale toerist info en daar stoppen we even. De enthousiaste medewerkster overlaadt ons met informatie en wil met ons op de foto. We moeten vooral niet vergeten het gasten boek te tekenen. Het is maar de vraag of het light house open is, we gaan het zien. Ja, het is open, maar pas bij laag water en dat is vandaag tussen 3 en 5. Wel lopen we de lange pier op en af voor ons dagelijkse rondje.

We kregen bij de info de tip om naar US 199 te gaan, dat is een prachtige route en daar vinden we een oer Amerikaans café Hiouchi. Het klinkt Aziatisch, maar is het geenszins. Daar pakken we de lunch in de vorm van een smal breakfast, maar dat is zo overdadig dat we twee boxen meenemen voor het avondeten. De dikke prijs meer dan waard. Aan de overkant getankt.

We rijden verder over US 199 en nemen een pauze halverwege. De temperatuur loopt inmiddels op tot boven de 30°.

Zo tegen een uur of vier komen we aan in White City, waar we hotel hebben gereserveerd. Hier maken we gebruik van de was faciliteiten en zo kan alles weer spic en span de koffer in. Het hotel is vrij nieuw en ligt midden op een industrie terrein, dus even de stad in zit er niet in. Wel kan hier de auto aan de lader worden gehangen en dat scheelt weer benzine.

Morgen gaan we iets spectaculairs beleven is ons voorspeld, Crater Lake. Crater Lake is een van 's werelds bekendste kratermeren, dat ongeveer 7700 jaar geleden is ontstaan bij een zeer zware vulkanische uitbarsting van Mount Mazama in Oregon.

Wat we vanavond beleefd hebben dat kun je toch niet bedenken, we gaan even een blokje om en zien de bekende gele M, dus wij zin in een milkshake. Helaas de deuren zijn al op slot en kan alleen via de drive in besteld worden. Wij naar het eerste raampje en wat zegt die jonge meid: helaas alleen als je met de auto komt mag ze een bestelling aannemen en pats gaat het raampje weer dicht.

Via de BVN app kijken we onder het genot van een wijntje nog even Nederlands televisie.

Crescent City

Maandag 22 augustus 2022

De dag begint zoals we gewend zijn, met mooi weer en een aangename temperatuur. Onze eerste stop is een onvervalst nostalgisch dorp dat zomaar in "the wild west" is blijven steken, we hebben het over Ferndale. Het is puur genieten en ook van de rust die de bewoners uitstralen. Niemand lijkt haast te hebben. De voornamelijk agrarische bevolking neemt kennelijk overal de tijd voor. Zelfs als ze boodschappen doen laten ze de auto met draaiende motor langs de weg staan. Ons doel was eigenlijk het lokale museum, maar helaas, vandaag gesloten. Omdat het koffietijd is gaan we naar de lokale gelegenheid daarvoor.

Er zijn hier wel erg veel kerken, maar één ervan is open en het is onvoorstelbaar hoe mooi die is. Een toevallig langskomende medewerker geeft wat uitleg en een foto zoals het er vroeger uitgezien moet hebben. Zeer indrukwekkend. Andere kerken of kerkjes vinden we gesloten. Tegen het middaguur zijn we wel weer toe om iets te nuttigen en dat komt goed uit bij de Mexicaan. Natuurlijk wordt dat taco en erg smakelijk. Ons volgende doel is Eureka, meer naar de kust ook weer aan de highway 101. Volgens de informatie die wij hadden zou dit ook weer een uniek stadje zijn met oude gebouwen. Inderdaad er staan oude gebouwen, maar niet toegankelijk voor publiek helaas. Wel kunnen we ongestoord rondom de Eureka Mansion Carson club lopen en de enorme protserigheid aanschouwen. Verder lopen we naar de Old City, maar daar zijn we ook gauw uitgekeken.

Zoals eerder gemeld stijgen de prijzen enorm en ook het aantal daklozen is ongekend groot. Triest om te zien hoe deze mensen moeten leven.

Hierna rijden we naar Crescent City waar we een hotel hebben geboekt, pal aan de haven.

Naar Fotuna

Zondag 21 augustus 2022

Het is wederom mooi weer met af en toe een wolkje, maar dat betekent verder maar weinig. Vandaag verlaten we de regio SAN Francisco en rijden een flink stuk naar het noorden.

Eerst maar eens helderheid verschaffen over de declaratie van dit hotel want ik zag op het overzicht van de creditcard dat er veel meer werd gedeclareerd dan de bedoeling zou moeten zijn. Gelukkig is dat rechtgezet en kunnen we met een gerust gevoel vertrekken.

Net als thuis is hier ook alles flink duurder aan het worden. Tel daarbij dat de dollar tegenover de euro ook is gestegen dan telt dat extra dus. Bijvoorbeeld de benzine kostte een paar jaar terug nog ongeveer $2,50 per gallon, en dat is nu $5,60.

We volgen de route van highway 101. Het is een mooie route door de bergen en dus veel slingerwerk. Tussendoor maken we stops. In het binnen land is de temperatuur al snel boven de 30°, maar aan de kust is het net iets meer dan 20°. Tegen een uur of drie komen we aan in het plaatsje Fortuna waar we hotel hebben besproken. Om wat te kunnen eten moeten we zoeken want het hotel heeft die faciliteiten niet, de Italiaan om de hoek is op zondag gesloten en na wat vragen en zoeken komen we bij de plaatselijke brouwerij waar het gezellig druk is en goed eten. De man die ons hielp vroeg of wij uit Nederland komen, hij had voorouders die naar usa waren gekomen. Zijn naam was Geurts en zijn vrouw heet Speksnijder.

Alcatraz

Zaterdag 20 augustus 2022

Vandaag staat in het teken van Alcatraz, het voormalige gevangenis eiland. We kunnen helaas het eiland zelf niet bezoeken, daarvoor moet je met een andere boot en rederij, maar dat was pas op maandag beschikbaar. Nu maken we een cruise door en langs de haven, onder de Golden Gate brug door en weer terug, met een uitgebreid rondje rond Alcatraz. De wind is fors, maar toch hangt er een dikke mist over de toppen van de Golden Gate bridge. Buiten op het dek waaide je zowat van de boot af, dus we bleven maar lekker achter glas. Van tevoren hebben we nog even tijd voor koffie. De auto parkeren we in de garage tegenover pier 39, prima geregeld zou je denken en dat is ook zo, totdat de afrekening kwam met een fors tarief, na ongeveer vijf uur parkeren. Maar ondanks dat toch een fijne middag beleefd. Dit sluiten we af met wederom koffie en voor de honger een hot dog. Het valt ons op dat het erg druk is, enerzijds natuurlijk de vakantie periode en het is zaterdag plus mooi weer. Terug naar ons tijdelijke huisje. We sluiten de dag af met een snack en wandelen nog een keer langs de waterkant. Morgen verder naar het noorden.

Service in dit hotel is gewoon bar slecht, geen kamerreiniging, geen schone handdoeken enz.