Nog meer Oakland

Vrijdag 19 augustus 2022

Wat gisteren niet lukte, namelijk reserverennaar het beruchte gevangenis eiland Alcatraz, is vanmorgen via een andere website wel gelukt en dat staat gepland voor morgen, zaterdag, vertrek vanaf pier 39, Fisherman’s wharf in SAN Francisco, rond de middag. Hier hebben we lang naar uitgekeken, ook al omdat het 10 jaar geleden ook niet lukte. Deze keer zou het wel gekund hebben, maar pas maandag en dan komen we in de knoop met de planning. Wat gister avond overigens wel lukte was het draaien van een wasje in de guest laundry. Met een paar munten en waspoeder was dat zo gefikst.

Voor vandaag hebben we drie items gepland, Preservation park, waar diverse authentieke oude gebouwen staan. Eerst staan we aan de verkeerde ingang die geen ingang meer is en vervolgens wijzen ons twee behulpzame daklozen de juiste ingang. De auto laten we netjes achter in de garage en lopen door het parkje dat volledig is ingenomen door kantoren. Geen mens woont hier meer, maar wel de moeite waard om er doorheen te wandelen. De koffie bar gaat pas om 11;00 open en daarom wachten die paar minuten geduldig op een bankje en keuvelen wat met een oudere man van Chinese afkomst. Om 11 uur blijkt dat ze geen koffie schenken en dan maar naar de overkant waar een Turks uitziende vrouw ons keurig van koffie voorziet.

Ons volgende doel is The Cathedral of Christ the Light, een zeer spectaculair hypermodern gebouw. We parkeren vlakbij en zijn meteen deelgenoot van een demonstratie, kennelijk gericht tegen een machtige verzekeraar. Bij de kerk aangekomen blijkt er een mis te beginnen en dat maken we mee.Wat een gebouw, elke beschrijving schiet tekort.
Het derde doel vandaag het OMCA museum. Ook weer gigantisch en deze keer geen tegenvaller. Gelukkig dat we niet ook voor de (tijdelijke) feministische afdeling geboekt hadden, want dat was op het eerste oog twee keer niks, en daar werden we dan ook meteen uitgestuurd. De rest zonder meer de moeite waard nadat we eerst wat geluncht hebben. We hebben een paar uur genoten en we werden mee teruggenomen in de tijd.
Tijd om terug te gaan naar het hotel.

Het weer was prima vandaag, aanvankelijk wel bewolkt en fris, maar naarmate de zon doorbrak werd het aangenaam met temperatuur van rond 24°.

Ik heb inmiddels ontdekt dat de batterij van de hybride auto gratis kan worden opgeladen en dat scheelt waarschijnlijk een hele slok benzine.

Vanavond is een restjes maaltijd, wat overgebleven is van gisteravond wordt in de magnetron opgewarmd en met smaak opgegeten gevolgd door twee yoghurt toetjes. Het smaakte best goed.

De avond wordt afgesloten met een frisse wandeling langs het water tegen de ondergaande zon.

Oakland

Donderdag 18 augustus 2022

De dag begint net als dat die gisteren eindigde, met mist en laaghangende bewolking met een temperatuur van hooguit 17°, dus daarop de kleding aangepast. Helaas of liever gelukkig verandert dat weer snel als in de loop van de morgen de zon lekker de overhand gaat krijgen.

De weg naar SAN José (101) is weliswaar vierbaans, maar door het slingeren is het erg goed opletten en er wordt door de locals behoorlijk flink doorgereden, terwijl ik absoluut geen idee heb wat er na de volgende bocht of de volgende helling komt. De eerste stop wordt SAN José naar het typische huis van ene mevrouw Winchester. Het heet dan ook Winchester Mystery House. Deze mevrouw is afstammeling van de Engelse wapenfabrikant met die naam. Zij heeft de meest vreemde dingen in dit huis samengebracht. Zoals een trap naar nergens heen, of een deur die leidt naar een dichte muur. Meer dan 100 kamers en veel badkamers maar slechts één douche. De rondleiding van meer dan een uur laat allerlei verrassingen zien en je vraagt je af hoe iemand zoiets kan bedenken. Wil je meer weten kijk dan maar eens op de website.

Winchestermysteryhouse.com

Wij hebben in ieder geval genoten.

Vandaag zat vol verrassingen. Ons tweede plan was: Gonzalez-Peralta Adobe & Fallon House Historic Site, ongeveer een kwartier rijden dwars door de binnenstad, maar de Navigator doet het uitstekend. Daar aangekomen zie ik pal voor het house een parkeerplaats vrijkomen en hup daar staat onze auto, weliswaar links van de weg, maar wie let daar nou op met die hitte. Keurig netjes de parkeermeter gevuld en dan blijkt dat het house op werkdagen gesloten is voor privé personen, alleen voor school groepen. Pal daar tegenover is een soort markt met enkele eetgelegenheden en dus gaan we daar pizza eten. Hierna is ons volgende doel The Tech Interactive waar volgens de beschrijving veel te zien is op technologie en automatisering met support van onder meer Intel. Dat leek ons wel wat. Maar voordat we daar naartoe kunnen rijden wacht ons een minder plezierige verrassing, een parkeerbon. Heel even denk je dan sh…., maar even diep zuchten en we gaan naar het volgende doel. Dit interactieve gedoe is een regelrechte tegenvaller, veel meer educatie voor de jeugd die zo leert met automatisering om te gaan. We hebben toch even de moeite genomen om alle drie etages te verkennen waarna we in het café even napraten onder het genot van koffie.

Ons rest nog de rit naar Oakland waar we een hotel hebben geboekt. Oakland ligt oostelijk van SAN Francisco. De weg (i880), er naartoe is heel druk en regelmatig stokt het verkeer. Als we daar aankomen wacht ons een aangename verrassing; onze kamer heeft een balkon met uitzicht op het Brooklyn Basin. We blijven hier drie nachten en gaan van hieruit SAN Francisco verkennen.

Het diner kent maar twee keuze menu's; biefstuk of zalm, beide met aardappelpuree en salade. Tegen de avond koelt het heel snel af en te fris om op het balkon te zitten of langs de waterkant te wandelen.

Santa Cruz

Woensdag 17 augustus 2022

Eerst maar eens het weerbericht doorgeven, vandaag was het overwegend bewolkt en we zijn vaak door mistbanken gereden langs de kust. De temperatuur is zo'n beetje de hele dag blijven steken bij 18°, wel een aanmerkelijk verschil met de eerdere dagen. En wat nog meer verbaasde, regelmatig kregen we een flinke plensbui over ons heen. Gelukkig net als wij in en auto zaten.

Vandaag rijden we van Paso Robles naar Santa Cruz, dat kan in ruim twee en een half uur, maar wij kiezen voor highway one, pal langs de kust en tot aan Monterey doen daar al vier uur over. Een hele mooie toeristische route. Onze eerste stop is bij Ragged Point voor een bakje koffie met een stevige punt taart. We worden al welkom geheten met de aanduiding "cash only". Erg ongebruikelijk op een dergelijke toeristische route. Het restant van de taart stoppen we in de koelbox voor later. Tegen de middag zijn we in Monterey en het is er lekker druk, ook al omdat veilinghuis Sodebye's hier een veiling houdt van zeer exclusieve auto's. Met veel moeite vinden we een parkeerplek in een garage en wandelen naar de fisherman's Wharf. Een toeristische trekpleister van jewelste. Op een terrasje gezeten nemen we een wijntje en een cola uit blik en dat voor maar liefst $22! Dat zijn nog eens tijden. Een lunch laten we maar aan ons voorbijgaan op dit terras en nemen genoegen met de restjes die we eerder bij een tankstation gekocht hebben omdat het hotel zonder ontbijt is. Goed voor de portemonnee en voor de lijn! Bij de werf is het een herrie van jewelste van de vele tientallen zeehonden die hier op en naast het water verblijven. Na een wandeling door een van de straatjes van Monterey lopen we terug naar de auto en gaan verder naar onze bestemming Santa Cruz. Eerst kijken we nog even onze ogen uit naar al dat mooie en waarschijnlijk zeer dure blik dat een dezer dagen geveild gaat worden door Sodebey's. Rondom het terrein van het convention center staan zeer grote en luxe vrachtwagens die kennelijk voor de aanvoer van al die bolides hebben gezorgd.

Onderweg naar Santa Cruz maken we nog enkele stops langs de kustlijn en komen in de middag aan bij het gereserveerde hotel.

Ondertussen leer ik zo langzamerhand waar alle knopjes en doedels in onze auto voor dienen, toch niet zo moeilijk zou je denken, maar het blijkt een hybride plug-in model te zijn met vele extra toeters en bellen. Het belangrijkste had ik meteen onder de knie, namelijk starten en wegrijden. Voordat we over een tijdje de auto inleveren zal ik de rest ook wel kennen, er is ook nog een manual. (Handleiding).

In Santa Cruz gaan we op verkenning naar de kust, maar een vlindertuin blijkt helaas al gesloten. De maaltijd van gisteravond was een beetje veel en het restant dat kregen we mee in een box en zuinig als we zijn, hebben we dat in de magnetron opgewarmd en lekker van genoten.

Iedere dag lezen we de Telegraaf en de Limburger, maar verder zien we géén TV of horen ook geen lokaal radio nieuws, behalve een klassieke zender als die te ontvangen is. Het is vakantie !

Bij aankomst in het hotel ging meteen het brandalarm af, geen directe paniek, maar het bleef aanhouden. Na een paar minuten stopte het net toen de brandweer poolshoogte kwam nemen. Loos alarm dus.

Hearts Castle

Dinsdag 16 augustus 2022

De gisteren gemelde problemen met navigatie zijn inmiddels voorbij dankzij hulp van “mede” reizigers van deze reisblog. Waarvoor dank.

Vandaag bezoeken we het Hearst Castle nabij het dorpje SAN Simeon. Na het ontbijt gaan we op stap en rond een uur of elf zijn we er. Merkwaardig, op stap gaan met meer dan 30° en aan de kust nauwelijks 17°. Er hangt zelfs een mist deken die vanaf de zee landinwaarts drijft. Eerst dachten we nog aan bosbrand.

Bij het informatie centrum waren alle toiletten op slot; geen water! Buiten staan tientallen dixi toiletten met keurig wasgelegenheid. Maar goed dat het vandaag niet zo bloedheet is.

Met een bus wordt het gezelschap naar het kasteel gebracht waar we de rondleiding krijgen door de grote kamers. Woorden schieten tekort om de pracht en praal van dit gebouw te beschrijven. Dit jaar vieren ze precies 100 jaar bestaan.

Ooit gebouwd door Mr. Hearst, een schatrijke kranten magnaat.

Hierna gaan we naar de SAN Simeon pier om letterlijk uit te waaien. Wel erg fris.

Even verderop nuttigen we koffie met amerikaans gebak, kortom veel te zoet. De liquor shop laten we niet links liggen en slaan wat wijn in. Vanuit het hotel reserveer ik hotel in SANTA Cruz. Afsluitend gaan we dineren bij Denny’s.

Langs de kust noordwaarts

Maandag 15 augustus 2022

Vandaag is een reisdag, we moeten ons tenslotte over ruim twee weken in Portland melden en dat zijn nog een paar mijlen. Dinsdag willen we Hearst Castle bezoeken en daarom rijden we naar Paso Robles voor overnachting. Zeker 400 km rijden. Plan is om langs de kust over highway 1 te rijden en dus beginnen met richting Santa Monica. Dat gaat vlekkeloos, maar als ik vandaar probeer verder te programmeren gaat het mis omdat er geen internet verbinding tot stand kwam. Dan maar de nummer 1 volgen en dat gaat goed totdat ik in de gaten krijg dat we wel erg ver weg van de kust komen. Bij een van de weinige restaurantjes stoppen en proberen WiFi op te pikken, maar de eerste heeft geen WiFi. Iets verderop bij een tankstation lukte het uiteindelijk en dan blijkt dat we behoorlijk ver zijn afgedwaald. We komen uiteindelijk op de 101 uit en die moeten we blijven volgen tot aan Paso Robles waar we nu zijn. Meteen geboekt voor twee nachten. Om te eten verwijzen ze ons naar het naburige BBQ restaurant BUBBA. Eigenlijk nog te vettig om er te gaan zitten en als we na een kwartier nog niks konden bestellen, terwijl de tent zo goed als leeg is, gaan we voor een sub naar de naastgelegen Subway. Ook niet slecht. 

Onderweg is ons opgevallen dat het aan de kust nauwelijks 21° was en landinwaarts boven de 30°. Hier bij het hotel zelfs 34°. 

Met veel moeite lukte het om met de iPad twee tickets te reserveren voor het Hearst Castle

ER IS ER EEN JARIG VANDAAG HOERA

Leinie proficiat

Wederom in LA

Zondag 14 augustus 2022

Vandaag vieren we met zijn tweeën de verjaardag van Leinie. Het is wederom schitterend weer en met een temperatuur van boven de 30° en lage vochtigheid is dat best uit te houden, al doen we ons best om op het heetst van de dag de zon te mijden. Als eerste gaan we naar het Union railway station. Het moet iets bijzonders zijn en dat is het ook. Wat een mooi gebouw. We verheugen ons op een bakje koffie, maar pal voor onze neus wordt om 10 uur Starbucks gesloten wegens training doeleinden. Nou vraag ik je. Verder nergens koffie. Vlakbij is een soort Mexicaanse markt en daar lopen we doorheen nadat we heel even een kerk zijn ingelopen terwijl er een dienst gaande was. Die hebben we maar niet helemaal uitgezeten. We komen nog langs een van de oudste Mexicaanse nederzettingen van een kennelijk welgestelde zakenman. Hij zat kennelijk goed in de slappe was want voor die tijd was het best ruim en lux.
Wat doe je dan op zo'n dag? Juist we zoeken een shopping centre op. De navigator biedt in zo'n geval uitkomst. Maar wat een sof, het stelde niks voor.
Vervolgens gaan we weer terug richting centrum en parkeren vlakbij het MOCA museum. Jaren terug zijn we hier ook geweest. Maar eerst wat genuttigd, niet bepaald smakelijk, maar bij gebrek aan beter. Zelfs koffie of orange hadden ze niet. In musea en restaurants is het overigens aangenaam met volop airco. Aan de overkant is the Broad, maar er staan lange rijen. Het schaduwrijke terras ernaast is veel aantrekkelijker zeker als dat gepaard gaat met koffie en coconut cake. Het beroemde LA Phil theater kunnen we eigenlijk niet overslaan, want jaren geleden hebben we hier een uitvoering meegemaakt van Bach's Johannes Passie. Een onvergetelijke ervaring. Nu is er niks te beleven maar toch nog even door het gebouw gelopen.
Deze warme dag kunnen we niet afsluiten zonder een Italiaans ijsje en daarvoor zitten we op het schaduwrijke terras naast the Broad. Zo sluiten we deze dag en reserveren alvast voor de volgende nacht een hotel richting het noorden langs de westkust.
Voor het avondeten ben ik op zoek gegaan naar iets in de buurt en ik ben uitgekomen bij Italiaans restaurantje Bianco's Italian Cuisine, binnen redelijke afstand. Met onze Europese blik leek het niet zo veel, en eenmaal binnen waren wij de enige gasten. Bianco verwelkomde ons alsof we zijn familie zijn en vroeg eerst welke muziek we wilden horen, seventies zeiden we en dat klinkt beter dan bonke bonke. Het eten was voortreffelijk en zoveel dat de rest mee gaat voor morgen.
Welteruste en dank voor jullie aandacht.

De eerste hele dag in LA

Zaterdag 13 Augustus 2022

Het is een beetje bijkomen van de reis en de spanningen die het heeft meegebracht. Natuurlijk we zijn op reis en soms gebeuren er rare en onverwachte dingen, maar je moet ze wel even wegwerken of verwerken. Tel daarbij op de jetlags. Geen probleem hoor, wie verre reizen maakt beleeft meer en moet soms met het onverwachte dealen.
Vandaag dus wat noodzakelijke dingen afgewerkt zoals shoppen bij de Walmart waar we wat nodige spullen hebben ingeslagen zoals een koelbox voor in de auto en het nodige water.

Na enkele omzwermingen door de stad hebben we eindelijk een telefoonwinkel gevonden die ons aan een tijdelijk amerikaans nummer kon helpen.

Het gebruik van het nederlandse nummer kostte in twee dagen al meer dan 60 euro met het bellen naar hotel en autoverhuurder enz dat alles vertraagd is. Met al dat gesjouw en uitzoeken is de dag bijna voorbij. Een beetje op tijd leggen we ons te ruste.

Dat amerikaanse hotels gehorig zijn merkten we ook nu weer, naast ons een gezin waarvan de kids lekker de boel op stelten hebben gezet. Maar ja, denk je dan, die hebben ook weekend of vakantie en hou ze dan maar eens rustig.

Morgen weer een dag en wel een héél bijzondere, de verjaardag van Leinie.